| Bush, september 2002 | Jerusalem Post, december 2005 |
| I would remind you that when the inspectors first went into Iraq and were denied — finally denied access, a report came out of the Atomic — the IAEA that they were six months away from developing a weapon. I don’t know what more evidence we need. | If Teheran indeed resumed its uranium enrichment in other plants, as threatened, it will take it only “a few months” to produce a nuclear bomb, El-Baradei (IAEA) told The Independent. |
Het eerste citaat, gemaakt in de aanloop naar de oorlog in Irak, is inmiddels duidelijk ontkracht. Het tweede citaat blijkt uit de context gerukt te zijn en ook ver af te staan van de realiteit. Het wordt nog niet door officiele kanalen (zoals het Witte Huis) gebruikt.
Maar het is wel goed om in herinnering te roepen wat er gebeurde rond de oorlog met Irak. Toen gaven opiniepeilingen aan dat driekwart van de Amerikanen geloofde dat Irak WMD’s had of aan het maken was. Dit beeld is er gekomen door de vele, onvoldoende tegengesproken, uitspraken over het vermeende acute gevaar.
Door dit nu weer de vrije hand te geven, krijg je mogelijk weer een onomkeerbaar momentum richting een interventie, dit maal in Iran.
Overigens is de situatie nu in Iran niet vergelijkbaar met die van Irak 3 jaar geleden. Zoals Iran nu bezig is, is zorgwekkend op zijn minst. Het is alleen de vraag wat je daarmee doet. En een aanval is spelen met vuur.
Reacties (18)
Dit is ook een mooie:
http://atrios.blogspot.com/2006_04_09_atrios_archive.html#114481175343562336
Nu ik toch even een koffiepauze heb, het grote punt met Iran, mijns inziens, is het huidige geloofwaardigheidsprobleem van de haviken. Ik wil best geloven dat Ahmadinejad een gestoorde gek is, maar hoe kan ik nu, als doodsimpele burger, inschatten of hij ook echt gevaarlijk is? Althans, gevaarlijk genoeg voor ons om een interventie te rechtvaardigen. De een zegt van wel, de ander van niet.
Nog een ander heikel punt: Hoe moet Europa reageren? Naar ik begrepen heb, willen de Amerikanen een regime change in Iran. Wat voor regime zou dat dan moeten worden? Louter pro-Amerikaans? Moeten we *cynisch* meedoen om mee te mogen delen in de eventuele baten? En wat zouden daar dan weer de gevolgen van zijn?
En dan is er nog Israël en onze eigen Moslim achterban.
Gezien de post-war planning in Iraq heb ik er allemaal maar weinig vertrouwen in.
Het beste, voor zover ik dat natuurlijk in al mijn naïviteit kan beoordelen, is een regime change door de tegenstanders van Ahmadinejad in Iran te steunen. Die vent is mogelijk nog onpopulairder dan Bush. En ja, ik weet dat regime change heel paternalistisch en akelig overkomt.
“Next Stop, Iran?
Why the Administration’s plans have its allies—and some in the military—worried.”
by Seymour M. Hersh
http://www.newyorker.com/fact/content/articles/060417fa_fact
Nog steeds niemand gevonden die me kan uitleggen waarom het oké is dat India, Pakistan en vooral Israel (bij India en Pakistan werd tenminste nog voor de vorm wat gepoehpoehd en genounoud, bij Israel valt een oorverdovende stilte als het al per ongeluk ter sprake komt), maar waarom bij Iran, dat daar tussenin ligt, het gevaar van een wapenwedloop ineens wordt genoemd. Die wapenwedloop is er allang en is begonnen met Israel en daarna Pakistan en India.
Ik slaap er ook niet lekkerder van dat een halve gare, die denkt dat hij door God uitverkoren is om het land te leiden en denkt dat de wederkomst van de Messias nabij is, zijn vinger op de knop heeft, maar George W is nu eenmaal gekozen…
Oh…
Overigens moet waar ik ‘denkt’ schreef natuurlijk ‘gelooft’ worden gelezen.
En “gekozen” tussen aanhalingstekens…
Europa ”reageert en handelt” op Iran w.s. op dezelfde wijze als op kwestie Irak, Guy. Niét ”verenigd” in ieder geval.
Om een werkende atoombom te maken zijn naast verrijkt uranium nog wel een aantal andere zaken nodig. Je zal e.e.a. toch moeten uittesten. Zal wel uitdraaien op een kat-en-muis spelletje. Nét zolang tot VS besluit tot precisiebombardementen of een inval. Vinden ze weer noppes-nada-naks-zilch,..enz. enz.
Scitt Ritter heeft het antwoord.
kijk dit, echt doen:
videootje op utube
Scitt Rotter, euh Scott Ritter
Geen maanden maar dagen…
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=10000100&sid=aduNTcpDuDd4&refer=germany#
@Steeph: Ik geloof er niks van. Stel dat Iran die 54000 werkende centrifuges heeft (wat ik betwijfel), dan blijft het feit dat de installatie die UF6 moet maken (UCF te Isfahan) onvoldoende capaciteit heeft.
Bron: ArmsControlWonk
Scott Ritter zegt hetzelfde in het filmpje van Hendrik.
@Steeph9: Mooi stukje angstzaaierij! Er staat dat je met 50.000 centrifuges in 16 dagen genoeg uranium kan verrijken om een bom mee te bouwen. Verderop staat dat Iran pas 167 centrifuges heeft en er volgend jaar 3000 wil bouwen (en uiteindelijk ooit 54.000).
Iran zou dus pas over 2 jaar voldoende uranium voor een bom hebben (die dan moet worden opgeofferd voor een test, dus nog een jaar later voor ze een operatieve kunnen maken).
Dat is dan gesteld dat Ritter in zijn filmpje gelogen heeft over kwaliteit van het Iraans uranium, dat met de huidige iraanse stand van technologie niet eens geschikt gemaakt kan worden voor kernwapengebruik.
Verder staat in het stukje ook dat verrijkt uranium gebruikt kan worden voor een kerncentrale en wel eentje die momenteel in aanbouw is, om electriciteit op te wekken. Denk je dat Iran Rusland miljarden betaald voor een kerncentrale die er alleen maar als afleiding staat en nooit gebruikt gaat worden?
de huidige iraanse stand van technologie
Het is inderdaad allemaal angstzaaierij. Maar het probleem is dat hier wel aangetekend wordt dat het technisch niet haalbaar is, maar dat zij-die-het-voor-het-zeggen-hebben dit niet publiekelijk tegenspreken. En de eenvoudige kreten als “months away before they have a nuclear bomb” blijven dan bij mensen steken. Te weinig mensen lezen Sargasso…
Nou, volgens een enquete vertrouwt een meerderheid van de Amerikanen Bush ook niet meer echt als het over Iran gaat:
In a telling reflection of Bush’s erosion in public support, 54% said they did not trust him to “make the right decision about whether we should go to war with Iran,” while 42% of respondents said they trusted him to do so.
Bron: LATimes
Dat werpt inderdaad wel een extra drempel op. De geloofwaardigheid is al behoorlijk aangetast.
Maar een kat in het nauw maakt rare sprongen…..
Bovendien zijn geloofwaardigheid, betrouwbaarheid en populariteit voor Bush inmiddels irrelevante begrippen geworden. Hij kan toch niet nog eens herkozen worden, dus hij kan doen wat hij wil.