Hoe gaat het nu eigenlijk met terrorisme in de wereld? Met enige regelmaat krijgen we van ons landsbestuur te horen dat er weer extra maatregelen nodig zijn om terrorisme te bestrijden. Maar zijn al die extra maatregelen wel nodig?
Een indicator daarvoor is het aantal slachtoffers wereldwijd van terrorisme. Maar hoe tel je dat precies?
De laatste tijd is het wat stil qua cijfers. Maar tot in 2006 bereikten ons cijfers van een alsmaar groeiend aantal slachtoffers. Dit werd door sommigen aangegrepen om te wijzen op het falen van het anti-terrorisme beleid van na 2001. Maar het was tevens een goed argument om de strijd met het terrorisme nog wat steviger in te gaan. Hier een grafiek van de slachtoffers gemeten door drie verschillende instituten:
Een onderzoeker aan een universiteit in Canada zet nu serieuze vraagtekens (via) bij die getallen. Zijn belangrijkste argument is dat je Irak (en mogelijk Afghanistan, maar dat noemt hij niet) niet mag meetellen in de bewuste statistieken. Aanslagen in Irak zijn onderdeel van de oorlog die daar uitgevochten wordt. Een oorlog die bovendien is uitgelokt.
Trek je alle slachtoffers in Irak af van de bekende statistieken hou je het volgende staatje over:
En dat geeft toch een heel andere indruk. Kennelijk is terrorisme wel een blijvend fenomeen, maar ligt het hoogtepunt alweer achter ons.
Uiteraard kan je dan discussieren of dit juist komt door het beleid en dat je dit nog wat langer moet volhouden. Maar je kan tevens vraagtekens zetten bij rechtvaardiging van nog verdergaande maatregelen. Zijn er dan niet betere dingen waar we aandacht aan kunnen besteden.
Overigens geeft het Canadees rapport ook aan dat het qua conflicten in de wereld de laatste tijd ook beter gaat. Toch ook wel eens aardig om te lezen.
Maar misschien verandert dat binnenkort weer.
Reacties (15)
Wellicht is de definitie van terrorisme wat verruimd de laatste jaren?
Wat hanteren die afzonderlijke instituten als definitie?
De beste definitie van terrorisme wordt natuurlijk door Chomsky gegeven. Het verschil tussen oorlog en terreur is natuurlijk erg subjectief. Misschien is het beter als we het allemaal gewoon conflict noemen, net als Wolfgang & Günther.
We moeten ons dus een stuk drukker maken om de opkomst van de Cairn Terrier, dat ze daar eens een oorlog tegen beginnen.
NCTC
Gezien de verhouding terrorismeslachtoffers inclusief en exclusief Irak, lijken me antiterrorismemaatregelen buiten Irak nauwelijks relevant. Zeker als je de belachelijk lage aantallen vergelijkt met een aantal andere doodsoorzaken die te voorkomen zijn met vergelijkbaar vergaande en dure maatregelen.
Is er boven water te krijgen hoeveel geld er jaarlijks gemoeid is met terrorismebestrijding (Irak even niet meegeteld)?
Ik zal even een voorzetje doen: In Nederland zijn er ruim 200.000 professionals mee bezig: tegen een modaal bruto salaris a €30.000 heb je het dan al snel over een kostenpost van zo’n 6 miljard per jaar, ex loonkosten, huisvesting, uitrusting, dataopslag etc.
Voilà, veiligheid als diensteneconomie, en nog opportuun ook voor sommige politieke partijen. It’s the economy, stupid … garen spinnen, spinning spinning spinning …
Aka hier worden mensen werkende rijk van (bedrijven) en andere slapend (polariserende politici). Maar het is zoals alles : iets wordt plots een aandachtspunt, vervolgens een bedrijfstak, met z’n eigen dynamiek … en inertie of zelfs falen. Zeker gaat over iets abstracts als ‘veiligheid verkopen’ zit de onvolkomenheid ingebakken. Wat niet wegneemt dat er rijk van worden.
Nee, dat zie je verkeerd. In Groot-Brittannië zijn onlangs een paar levensgevaarlijke academici opgepakt onder de Terrorism Act. Klikmelink.
OK, ik zeg niet dat er niets is. Meer nog, ik beaam uw #8, belangrijke dingen. Maar daarnaast : er is hier ook een economische dimensie aan en er wordt garen gespind.
Hoewel in Irak en Afghanistan zo nu en dan ook verzetsdaden tot terreur worden gerekend, valt volgens mij het gros van de slachtoffers gewoon onder de eigen bevolking en dat heeft NIETS met oorlog te maken, eerder met het wegvallen van de overheid en politie. Figuur 1.2 is wat mij betreft dan ook te kort door de bocht en heeft wat mij betreft geen betekenis in dit argument.
De belangrijkste en enige conclusie die ik hieruit zou durven trekken, is dat de war on terror heeft geleid tot veel meer terreur. Niks meer en niks minder. De war on terror is even counterproductief als die andere twee “oorlogen” van ze, namelijk de War on Drugs en de War on Communism. Allemaal ouderwets doch vakkundig verkloot, alledrie helaas met legio hulp van onze volgzame ondemocratische overheid.
[Justitie denkwijze ON]
Kijk, de vrijheid- en privacybeperkende maatregelen werken, dus om het terrorisme probleem nog verder de kop in te drukken moet het huidige restrictieve beleid consequent voortgezet worden.
[Justitie denkwijze OFF]
Eigenlijk zou je de slachtoffercijfers ook nog moeten corrigeren naar de wereldbevolking: 5,93 miljard mensen in 1998 tegen 6,65 miljard in 2008.
@5 zijn al die professionals daar fulltime mee bezig dan? Realistischer lijkt het mij om te kijken hoeveel extra personeel de veiligheidsdiensten de afgelopen jaren hebben aangenomen. Maar ja, eigenlijk zou je ook moeten kijken hoeveel extra bewakingssystemen zijn aangeschaft, hoeveel de aankomende opslag van telefoon- en internetgegevens gaat kosten e.d.
Bismarck: ” In Nederland zijn er ruim 200.000 professionals mee bezig: tegen een modaal bruto salaris a €30.000 heb je het dan al snel over een kostenpost van zo’n 6 miljard per jaar, ex loonkosten, huisvesting, uitrusting, dataopslag etc.”
Tja.
Het is wel lachen dus, dat de hoge accijns op de benzine in Nederland zo goed wordt besteed!
@12: Ik ga ervan uit van niet, maar de overheid doet het voorkomen van wel. Hun eigen keuze. Jouw methode lijkt me ook niet waterdicht, aangezien er in veiligheidsdiensten (maar ook andere overheidsdiensten en particuliere bedrijven) mensen van taak geswitched zijn. De oorlog tegen terrorisme kan haast niet anders dan deels ten koste van andere werkzaamheden gegaan zijn.
Ter lering ende vermaek nog wat propaganda, om onder de indruk te raken:
“Van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) tot en met de politie. Van de Koninklijke Luchtmacht tot en met NS. Inmiddels hebben ruim 200.000 professionals hun krachten gebundeld bij de bestrijding van terrorisme. Politiemensen, officieren van justitie, perronopzichters, douanebeambten, F-16 vliegers, treinconducteurs, bewakers, belastingdeskundigen, en vele anderen.”