Telegraaf trekt nu ook nut van ontwikkeling in twijfel

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Afrikaanse straat (Foto: Flickr/Rogiro)

Na een campagne waarin de krant de uitgaven van ?Dagobert? Koenders aan ontwikkelingshulp aanvalt, neemt dagblad De Telegraaf in haar hoofdartikel nu ook het streven naar ontwikkeling van arme landen onder vuur. Ontwikkeling leidt namelijk alleen maar tot extra problemen en, belangrijker nog, leeft geheel niet onder de Nederlanders.

Met een frisse blik relativeert de krant de ontwikkelingsproblematiek in Afrika. Veel inwoners van Afrikaanse landen verdienen minder dan 1 dollar per dag. ?Het gaat dan vaak om enkele eurocenten meer of minder, ontwikkeling is daarmee niets meer dan een ordinaire centenkwestie. Het is werkelijk ongehoord dat wij ons daar zo druk om maken!?

Ontwikkeling leidt bovendien alleen maar tot extra problemen: ?Nu al staat het verkeer in steden als Lagos, Accra of Dar es Salaam rond de spitsuren muurvast. Natuurlijk erkent De Telegraaf dat er bepaalde problemen zijn in Afrika, maar nu krijgen ze onze problemen daar ook nog eens bij!? Bekend is bijvoorbeeld dat ontwikkeling leidt tot hogere lonen: ?Artsen en onderwijzers worden zo onbetaalbaar. Economische ontwikkeling is daarmee juist de vijand van goed onderwijs en gezondheidszorg.?

Belangrijkste argument voor de krant van wakker Nederland is echter dat ontwikkeling van arme landen niet leeft onder de Nederlanders. ?Welke boodschap heeft de gemiddelde burger aan Afrika, als hij aan de pomp zijn tankt nauwelijks meer vol krijgt en de vliegtaks (bedankt Bos!) een simpel reisje naar de zon, laat staan naar verre oorden als Afrika, onbetaalbaar maakt?? zo vraagt de krant zich in zijn hoofdcommentaar retorisch vanuit een regenachtig Holland af. De krant plaatst de huidige commotie over de gevolgen van hoge voedsel- en brandstofprijzen voor arme landen in perspectief: ?In die landen subsidieert de staat brandstof en vaak ook voedsel, terwijl in Nederland de auto (wie herinnert zich niet het kwartje van Kok?) juist verworden is tot een melkkoe!?

Minister Koenders laat in een reactie weten zich nog te beraden op een antwoord. ?De minister heeft zijn ambtenaren gevraagd eerst nadere informatie aan te leveren, zodat hij precies alle ins en outs kent. Hij zal daarna in overleg treden met zijn naaste adviseurs, alvorens een weloverwogen maar ferm standpunt in te nemen,? aldus een woordvoerder van de minister. De rechtse oppositie, zoals algemeen bekend voorstanders van forse bezuinigingen op ontwikkelingshulp, reageert verheugd op de berichtgeving in de Telegraaf. Hero Brinkman (ToN): ?Natuurlijk wist de gewone man dit al lang, maar nog niet vaak is deze volksverlakkerij zo goed doorgeprikt.?

Reacties (1)

#1 HPax

Ontwikkelingshulp, werkt het? Als je van veel (arme) mensen houdt, ja. Voorlopig ten minste, want bevolkingsexplosies kunnen ten slotte niet anders dan op ultieme(re) katastrofes uitlopen.

Neem Tanzania 1997: 0,945 MLN. KM2; 29 MLN. INWONERS.
Tanzania behoort tot de 5 armste landen van de wereld, ofschoon het object is geweest van jarenlange gigantische inspanning van Westerse donors. ?Tanzania heeft nu een bedeleconomie, het land drijft op de steun van externe financiers.’ Volgens een rapport uit 1994 van de inspectie van het departement van ontwikkelingssamenwerking, is het land er nu nauwelijks beter aan toe dan vóór de periode van steunverlening.
De Gemaal van de Nederlandse Koningin ? 2002, op bezoek in Tanzania en de boven beschreven toestand beoordelend, kwam tot de conclusie dat de steun ?zakelijker? moest. Het is moeilijk daar iets anders uit te halen dan de aanbeveling hem meer op ruil te oriënteren. Ook lijkt de gevolgtrekking onontkoombaar dat tot op heden die steun aan dat land ?onzakelijk? is geweest en, daartegenover, door ideologen is bepaald, en vanzelfsprekend door anderen betaald. De meeste ideologen gaan met hun privé geld zakelijk genoeg om.
Nu te gaan beweren dat er helemaal niets tot stand is gebracht, zou met de waarheid strijden. In 1962 telde Tanzania 10 millioen zielen, in 1988: 23,2 mln., in 2006: 38 millioen. Demografische gegevens dd 2006 (PUM; UHG) melden voor Tanzania een geboorteniveau van 4,97 kinderen per vrouw; gemiddeld EU-cijfer: 1,47). Hoe meer zielen hoe meer vreugde, plegen Hollanders bij kennisneming van zulk fallisch nieuws kinderlijk opgetogen te reageren.
Deze groei heeft wel haar keerzijde. Konden vroeger álle Tanzaniaanse kinderen lezen en schrijven, vandaag is dat 75 %. Ontwikkelingshulp heeft mensen verwekt om deel te nemen aan een uitheemse ontwikkelingsmythe; Nederland heeft weer eens een aanzienlijke, fatale bijdrage geleverd aan de wereldoverbevolking. Maar wat we zaaiden, oogsten we via de Nederlandse massa-immigratie terug. Niet geheel onrechtvaardig. Maar er is intellectuele winst. Tanzania bewijst dat maatregelen die aanvankelijk effectief de welvaart bevorderen niet automatisch tot afnemende groei van de bevolking leiden. Een demografisch-economisch ’theorie? – eigenlijk een verkapt religieus dogma – is als fallistische dwangvoorstelling ontmaskerd.