Zondagsoverdenking: Gods kleine helpertjes

Zoals ieder van u waarschijnlijk weet schiep, als we de Bijbel, Koran en Thora mogen geloven, God de mens. Adam is het prototype waarvan wij allen zijn afgeleid. God bedacht dat het niet goed zou zijn om Adam moederziel alleen in het paradijs te laten dartelen. “Alleen is ook maar alleen” heeft hij vast gedacht. Een God die al een eeuwigheid bestond heeft daar waarschijnlijk genoeg slechte ervaringen mee opgedaan. Waarom zou hij anders het hobby projectje Aarde hebben opgezet? Maar goed, Adam had dus iemand nodig vond God.

“En Jahweh God sprak: Het is niet goed voor den mens, dat hij alleen blijft. Ik zal dus een hulp voor hem maken, die hem past.”

Genesis 2:18

God gaat weer wat kleien en komt bij Adam leuren met beesten die eventueel als hulpje kunnen dienen. Adam mag ze ook nog eens een naam geven. Het noodlot wil echter dat Adam niet snel tevreden is en uiteindelijk eindigt de zoektocht zonder succes. Men kan hier vraagtekens zetten bij God’s alwetendheid. In ieder geval geeft hij blijk van weinig inzicht in de behoeften van zijn eigen schepping. Dat daar gelaten, als puntje bij paaltje komt wordt de afwas in het paradijs nog immer niet gedaan. Het gevolg daarvan mag men bij de meesten van ons bekend veronderstellen. God schiep uit een rib van Adam de eerste vrouw: Eva.

In de bijbel wordt verteld over Abraham die zijn zoon Isaak in opdracht van God moest offeren. Als devoot man volgt Abraham het bevel van God op. Zoals menigeen waarschijnlijk bekend is stopt God Abraham net op tijd. Hij had zijn geloof en zijn trouw bewezen. Hij had de test doorstaan. Of toch niet?

De bijbel probeerde in die tijd met dit verhaal aan te tonen dat we hier met een barmhartige god te maken hadden. Een die geen offers verwacht, behalve dan de absolute gehoorzaamheid. Maar het toont ook nog iets anders; dat het in orde is om tegen je principes te handelen als een hogere macht je daartoe opdracht geeft, de verantwoordelijkheid van je afneemt.

Ik denk dat Abraham de test van God niet doorstaan heeft. Hij had moeten weigeren. Je kan verantwoordelijkheid niet uit handen geven. Abraham had weerstand tegen God moeten bieden, het onschuldige leven moeten beschermen. Ook tegen een hogere macht. De echte test is dat je staat voor wat juist is en opkomt voor een onschuldig leven. Dat geen enkele macht, belofte of vrees je kan verleiden daar afstand van te doen.
“You who build these altars now
To sacrifice these children,
You must not do it anymore.
A scheme is not a vision
And you never have been tempted
By a demon or a god.
You who stand above them now,
Your hatchets blunt and bloody,
You were not there before,
When I lay upon a mountain
And my father?s hand was trembling
With the beauty of the word.”