Sanchez staat op winst in Spanje

Zondag zijn er Spanje parlementsverkiezingen. Of de socialisten aan de macht kunnen blijven is onzeker. Dit waren de voorspellingen van begin deze week: de socialisten (PSOE) van interim-premier Pedro Sanchez zouden tussen de 134 en 139 zetels halen in het 350 leden tellende parlement. De conservatieven (PP) verliezen en komen uit op 81-86 zetels, de liberale Ciudadanos mogen rekenen op 42-44 en de extreemrechtse nieuwkomer Vox op 30-32 zetels. Bij elkaar opgeteld lijkt een rechtse coalitie dus onvoldoende aanhang te krijgen. Een linkse regering van de PSOE met Podemos (staat in de polls op 27 zetels) en een Catalaanse partij behoort tot de mogelijkheden. Maar net als in 2016, toen de PP tekort kwam voor een probleemloze voortzetting van de regering Rajoy zal het Sanchez moeite kosten een stabiele coalitie te vormen. Vanuit de gevangenis liet Oriol Junqueras, de leider van de Catalaanse partij die Sanchez begin dit jaar dwong verkiezingen uit te schrijven, weten dat hij in elk geval rechts niet aan de macht gaat helpen. Sanchez heeft Rajoy vorig jaar juni afgelost nadat de PSOE een motie van wantrouwen tegen de zittende minderheidsregering van de PP had gewonnen. Rajoy viel uiteindelijk over een langlopend corruptieschandaal waar zijn partij in betrokken was. Hij is inmiddels vervangen door Pablo Casado die de PP een flinke ruk naar rechts heeft gegeven. Casado (38) is een gedreven Spaanse nationalist die zich laat inspireren door populistische partijen elders in Europa. Dat heeft ook te maken met het feit dat de PP sinds vorig najaar op de rechterflank flinke concurrentie heeft gekregen van de extreemrechtse Vox. Deze partij was de grote winnaar bij verkiezingen in de provincie Andalusië, in december vorig jaar, en is nu de gedoogpartner in een rechtse regering in dit traditioneel linkse bolwerk.

Door: Foto: Joan (cc)
Foto: Contando Estrelas (cc)

Reacties op rechts

ANALYSE - Vorige maand schokten twee rechtse partijen in Spanje de wereld. In Andalusië, de Spaanse regio met de meeste inwoners, vormden ze een regering met gedoogsteun van de omstreden nieuwe partij VOX. Opmerkelijk, gezien andere reacties op anti-immigratiepartijen in Europa.

“We zijn heel duidelijk over één ding: allianties met extreemrechts kunnen niet door de beugel. Daar zouden we zwaar aan tillen.” Met die woorden waarschuwde de Franse president Emmanuel Macron op 9 januari de Spaanse liberale partij Ciudadanos om niet in zee te gaan met VOX in Andalusië. Die partij was bij regionale verkiezingen aldaar gestegen van 0,45% in 2015 tot 10,97% in december.

De bemoeienis van Macron met coalitievorming in een Spaanse regio is opmerkelijk. Het valt te verklaren uit de voorbereidingen voor de verkiezingen voor het Europese parlement in mei. Ciudadanos is lid van ALDE, de liberale fractie in dat parlement waar ook VVD en D66 deel van uitmaken. Macrons partij La République En Marche! zou overwegen zich bij ALDE aan te sluiten.

De situatie in Andalusië zal Macrons aansluiting bij ALDE niet vergemakkelijken. Ciudadanos sloeg zijn waarschuwing in de wind. Sterker, diezelfde dag nog maakte Ciudadanos bekend dat de partij met de conservatieve Partido Popular in Andalusië een regering had gevormd, gesteund door de nieuwe partij VOX. De zetels van VOX helpen die partijen aan een meerderheid in het regioparlement.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Contando Estrelas (cc)

Spaans socialistisch bastion over in rechtse handen

ELDERS - Spaanse nationalisten boeken succes met Vox

De Spaanse deelstaat Andalusië krijgt voor het eerst sinds 36 jaar een rechtse regering. Bij de verkiezingen van begin december bleeft de socialistische PSOE weliswaar de grootste partij met 33 zetels. Maar een linkse coalitie met Podemos (17 zetels) zat er niet in. Een rechtse coalitie van de conservatieve Partido Popular (26 zetels) en de liberale Ciudadanos (21) bleek wel mogelijk met gedoogsteun van de nationalistische partij Vox, de grote winnaar van de verkiezingen die in een klap met 12 zetels in het Andalusische parlement kwam.

Opmerkelijk is dat de nieuwe deelstaatregering steunt op twee akkoorden, een van Ciudadanos met de PP en een van de PP met Vox als gedoogpartner. Het laatste akkoord bevat 37 doelen met bovenaan het scheppen van nieuwe banen, bestrijding van corruptie en respect voor de democratie. Daarnaast betuigen de partijen steun voor het stierenvechten en de flamencodans.

Tegen de Catalaanse afscheidingsbeweging

Vox wordt wel gezien als de meest recente loot aan de groeiende stam van extreemrechtse populisten in Europa. Tot nu toe ontbrak in de Spaanse politiek een partij met verwantschap aan het Italiaanse Lega, het Franse Rassemblement National van Le Pen en het Duitse Alternative für Deutschland. Alhoewel alle partijen van dit type een overeenkomst hebben in hun afkeer van vreemdelingen en hun verzet tegen ‘massa-immigratie’ zijn er toch ook grote verschillen. Vox is ook een anti-immigranten partij en anti-islam, maar op de eerste plaats een zeer nationalistische partij. Alles voor de eenheid, de grootheid en de eer van de Spaanse natie. De groeiende aanhang van Vox is dan ook mede te zien als een reactie op de, in de ogen van nationalisten, slappe aanpak van de Catalaanse afscheidingsbeweging.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.