Closing Time | Norah Jones

https://www.youtube.com/watch?v=JHXjfJoU__g Er zijn hier en daar wel eens vrouwen waarvan ik als heterovrouw zelfs denk; nou, daar zou ik best een beschuitje mee willen eten. Norah Jones is er zo een. Prachtige meid, en dan ook nog zulke mooie muziek maken, met die zwoele stem. Wat ze ook live meer dan waar maakt. Ik heb dus wel gezocht naar een live-versie van I’ve Got To See You Again, maar ik blijf de studiovariant gewoon mooier vinden. Dat lekkere lijzige vindt ze zelf blijkbaar niet geschikt voor een liveoptreden, want ze gooit er vaak een iets meer uptempo sausje overheen. Dus hier de clip met beelden van de film Under The Tuscan Sun. Dat laatste is meer voor de leuk, want de link ontgaat me. Het nummer staat niet op de soundtrack van de film en ik heb er niets over terug kunnen vinden. Wat best bizar is eigenlijk. Wie het weet mag het zeggen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.