Afgelopen woensdagavond en nacht vond er een interessant spoeddebat plaats naar aanleiding van het rapport Davids. Het debat was niet interessant vanwege het onderwerp, want het ging niet over het onderwerp maar over een verkeerde uitspraak over het onderwerp. Het debat was ook niet interessant omdat er misschien politieke consequenties aan zouden zitten, want het was vooraf al duidelijk dat geen van de regeringspartijen belang had bij een breuk. Waarom dan toch interessant? Het debat was vooral interessant door wat u niet meekreeg op TV of via de live-feed van politiek24. Stelt u zich een traditioneel debat voor. Alle kamerleden zitten in die zaal en af en toe gaan ze naar de wandelgangen. De communicatie is beperkt tot onderling gesmoes in de zaal zelf of wat uitgebreidere koehandel in de wandelgangen. Maar het is een grotendeels gesloten circuit. Er gaan wel beelden en geluiden uit, maar er komt niets in, of het moet komen via de fractiemedewerkers die af en toe elders wat informatie op doen. Neem dan nu het debat van afgelopen woensdag. Het al vanaf het eerste moment dat het verlaat van start ging was er veel meer interactie dan gebruikelijk en dan zichtbaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Op GeenCommentaar verschijnen op dagelijkse basis artikelen over politiek en nieuws. Maar trouwe lezers weten dat wij ook regelmatig een stukje huisvlijt neerzetten om politiek toegankelijker en leuker maken. Dit resulteerde in het verleden in onze CoalitieChecker, het GC-café en GC-Parlando. Vandaag voegen wij met gepaste trots een nieuwe site aan ons repertoire toe: Polifeeds!
Polifeeds is een politieke zoekmachine met een twist. De database bevat blogs, sites en twitter-accounts van de politieke partijen en mensen met een politieke functie. Je kan gewoon in de teksten zoeken, maar ook specifiek op functie, partij, gemeente en provincie.
Als je een account aanmaakt kan je je zoekopdrachten opslaan. Elke keer als de zoekopdracht opnieuw oproept is de informatie weer geactualiseerd. Van elke zoekopdracht is ook een RSS-feed beschikbaar, dus als je graag op de hoogte gehouden wilt worden wanneer twitterende politici “LOL” zeggen, dan kan dat. Maar ook op serieuzere onderwerpen zoals wat er zoal wordt gezegd over de Commissie Davids, kan gezocht worden.
De database bevat op dit moment een paar honderd feeds, en daar kan nog veel meer bij. Daarom is er de mogelijkheid zelf nieuwe feeds toe te voegen. Als wij ze goedgekeurd hebben zullen ze vanaf dat moment ook opgenomen worden in de zoekmachine. Dus mobiliseer je politieke vrienden en kennissen en laat ze hun politeke feeds registreren!
Dit is een gastbijdrage van Harm Hopman.
Het bereik van het internet in de wereld wordt dikwijls overschat. Het is feitelijk nog vooral een medium door het westen, voor het westen. In de rest van de wereld spelen radio, sms en televisie nog steeds een veel grotere rol.
‘Ik heb geen tv, ik kijk alles via internet’
Heel Nederland weet inmiddels wat Twitter is, kent Nalden als een ‘master dude’ en zoekt in dagelijks leven al verwoed naar het ‘Vind ik leuk’ linkje. Uitzending gemist is populairder dan ooit. De dode-bomen industrie kijkt in een dampend slagveld versuft om zich heen. Ternauwernood geven kranten van de Persgroep hun oude denken op en laten hun websites de vorm aannemen van de internet-outsider nu.nl. Het is dan ook niet verwonderlijk dat diezelfde ANP-berichten rondpompende oude molochen zich voortdurend bezighouden met nieuwe statistieken over de opmars van het internet. Met als centrale misvatting dat de oude wereld onvermijdelijk zal worden overgenomen door de nieuwe web-wereld van connectiviteit en gratis content.
Interessant is dan ook het artikel Revolution in a Box van Charles Kenny, econoom bij de Wereldbank. De explosie van het internet blijkt namelijk beperkt tot het Westen (VS & Europa), terwijl in de rest van de wereld (de ontwikkelingslanden) de televisie juist bezig is aan een revolutie. In landen als Vietnam en Algerije hebben al zo’n 80% van de huishoudens een televisie, maar de mogelijke groei in het bezit van een televisie zal in landen als Nigeria en Bangladesh (nu nog 30%) enorm zijn. Het houdt niet op bij het hebben van een televisie: in 2013 zal de helft van alle televisies aangesloten zijn op een digitaal signaal. De daarmee ontstane keuzevrijheid maakt niet alleen het aloude venster op de wereld een stuk groter, ook de staatsregulering van informatie wordt er een stuk ingewikkelder door.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Liever vrij en weerbaar dan verschuilend in angst”
Benno Baksteen, de grootste vaderlandse TV-piloot, zat gisteravond bij #penw tegenover SBS-inbreker Alberto Stegeman. Het onderwerp: de veiligheid op Schiphol. Baksteen stelde dat extra geld voor veiligheid op luchthavens enkel leidt tot schijnveiligheid. Bodyscanners lossen niet (alles) op. Bovendien moeten we ons niet gek laten maken door de angst die terroristen ons juist willen aanjagen. Verstandige genuanceerde woorden van Baksteen, classic master. Stegeman daarentegen vatte het totaal niet en bleef, geheel des Tijdsgeests, opgefokt paniek zaaien. Maar als luchtreizende burger heb ik toch meer vertrouwen in de visie van (oud-)piloten als Baksteen dan in (sensatie-)journalisten als Stegeman. Een kwestie van verschil in observatie- en analysevermogen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
