Politie dreigt toegang opsporingsdatabase te verliezen

De politiekorpsen in de Randstad dreigen toegang tot de databank met klantgegevens van internet- en telefoonaanbieders te verliezen. Bij het opvragen van gegevens uit de databank wordt al jaren de wet overtreden. Een aantal korpsen is niet in staat een ultimatum tot verbetering te halen. Ondertussen wil de minister van Veilligheid en Justitie de databank uitbreiden met de historische bel- en internetgegevens van alle Nederlanders. Het CIOT is de landelijke database met de actuele klantgegevens van alle internet- en telefoonaanbieders. Jaarlijks worden door meer dan veertig opsporings- en inlichtingendiensten bijna drie miljoen bevragingen gedaan. Daarbij wordt stelselmatig wet- en regelgeving overtreden: in veel gevallen is niet te contoleren of de bevraging rechtmatig is. De diensten kregen in augustus vorig jaar een brief waarin ze gemaand werden orde op zaken te stellen. De minister van Veiligheid en Justitie heeft hen daarvoor tot 1 mei de tijd gegeven. “Onze praktijk wijkt af van het ideale plaatje”, zegt de korpschef van het politiekorps Rotterdam-Rijnmond als hij de dagelijkse praktijk van CIOT-bevragingen beschrijft. In de rapportage verklaart het korps dat de documentatie van de bevragingen verbeterd moet worden en het geen systeem van controle op rechtmatigheid van bevragingen heeft. De bevoegde medewerkers van het Regionaal Informatie Centrum krijgen dagelijks vele tientallen bevragingen voorgeschoteld. Ze kunnen die niet op rechtmatigheid beoordelen omdat het onmogelijk is alle daarbij horende onderzoeksdossiers te bestuderen. Die beoordeling gebeurt nu door diegenen die de inhoud en het verloop van de dossiers wel kennen, maar de bevoegdheid voor de bevragingen niet hebben: de hulpofficieren van justitie. Als gevolg daarvan is elke bevraging van het korps onrechtmatig.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.