In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrijven willen overdraagbaar quotum arbeidsgehandicapten
Zo meldt de Volkskrant:
Bedrijven moeten onder de boete van de quotumwet uit kunnen als ze werk uitbesteden aan een bedrijf dat wel voldoende arbeidsgehandicapten in dienst heeft. Deze sociale ondernemingen moeten hun ‘rechten’ kunnen overdragen aan bedrijven die niet aan de wet voldoen.
Leuk allemaal, maar zijn we inmiddels vergeten waarom we die quotumwet überhaupt hebben bedacht? Was dat niet omdat de sociale werkplaatsen wegbezuinigd werden?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
PostNL spant sociale werkplaatsen voor karretje
Strak plan: dure postbodes en distributiemedewerkers met CAO’s er uit, gehandicapten en bijstandgerechtigden erin. En je kan nog goede sier maken met je ‘sociale beleid’ ook!
Kan iemand mij uitleggen waarom de Nederlandse overheid een commerciële mammoetonderneming subsidieert met grotendeels door haar betaalde arbeidskrachten, zodat PostNL haar aandeelhouders nog hogere dividenden uit kan keren?
Want het beleid van PostNL is er nu niet bepaald op gericht om personeel in vaste dienst aan te nemen. Die ‘arbeidsbeperkten’ vervangen gewoon reguliere arbeidskrachten die PostNL bij bosjes loost.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.