Closing Times | Dreams

  https://www.youtube.com/watch?v=n7RQEMkpH7w De laatste keer dat ik in Parijs was, en met mijn lief flaneerde langs die metalen toren van Gustav Eiffel, die grote letter A, die met moeren in mekaar zit, patrouilleerden daar militairen in volle uitrusting met automatische geweren. En je kon daar niet met je Peugeot of je Renault onder die vier poten van de toren doorrijden. Het was nu voetgangersgebied. En er werd op je gelet. Geen gekke dingen doen. Wat een verschil met het beelden van de clip van Anton Newcombe, Marie Limiñana en Emmaunelle Seigner, die zich in dit samenwerkingsverband L'Épée noemen. En deze song heet Dreams en is zwaar historiserend. Schatplichtig aan de jaren zestig en erg nostalgisch natuurlijk. Een kijkje in een wereld die niet meer bestaat. Voorbij, o, voorgoed voorbij.  

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time I Cold Pillows

Ik maakte voor het eerst kennis met de stem (en de verschijning) van Shannon Shaw toen ik ergens op internet het clipje The Boy van Shannon & the Clams zag. Ik heb die cd gekocht en dat werd daarna de plaat die ik in 2018 het meest gedraaid heb. Dus toen ik las dat Shannon een soloplaat, In Nashville, had gemaakt, weer dat historiserende geluid: retro, sixties, fifties, Phil Spector, Motown, country, romantiek, kitsch – alles zit erin, was ik erg benieuwd. Misschien is het niet waar, maar de moeder van Shannon schijnt haar auto verkocht te hebben om deze plaat van haar dochter te financieren.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.