De normalisatie van Wilders

Journalistiek Nederland had het de afgelopen dag druk met één interview – Geert Wilders besloot om bij RTL Z het gevaar van links en de populariteit van de SP het hoofd te bieden. Tenminste, zo stak Trouw de verschijning van de PVV-leider op TV in. De ‘media-genieke maar camerschuwe’ (Geen Stijl) zocht een platform voor zijn strijd tegen Roemer. Het gesprek zorgde voor zoveel ophef, dat Frits Wester er zelfs een verantwoording aan wijdde. En die haalde, onbewust, een stijlbreuk uit het gesprek. In een directe confrontatie met de SP is Wilders niet meer de vertolker, maar de behoeder van het electoraat. En dat is geen academische nuance. Aanleiding voor het gesprek was een kritische opmerking van Wester vorige week.  Daarin verweet de journalist dat de PVV-voorman zich schuldig maakte aan belletjes-trek-politiek. Tweetje, ophef om vervolgens onbereikbaar te zijn voor verder commentaar. Wilders moet er om grinniken en geeft toe dat Wester en RTL daar wel een punt hadden. Daarom is hij gisteren afgereisd. Maar waarom is hij zo  media-schuw?, wil Wester weten. Volgens Wilders heeft hij het anders te druk om op alle verzoeken in te gaan. Nu hij er dan toch is, wil hij best praten. En dat gebeurt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.