Post-atheïst | Verouderde informatie

De opvattingen van Jezus van Nazaret waren niet die van de kerk die in zijn naam werd gesticht: dat is het vertrekpunt van de speurtocht naar de historische Jezus. Die speurtocht is nogal frustrerend. Al een eeuw geleden concludeerde Albert Schweitzer dat we alleen zeker wisten dat de Joodse wijsheidsleraar had verwacht dat het einde der tijden nabij was. De Duitse theoloog wees er verder op dat wetenschappers, doordat er zo weinig zekerheid bestond, konden wegredeneren wat ze niet beviel en konden selecteren wat in hun straatje paste. Jezusportretten zeiden daarom meer over degene die ze schetste dan over de man uit Nazaret. Dat was 1906. Een halve eeuw verkeerde het onderzoek in een impasse, maar het werd hernomen na de ontdekking van de Dode Zee-rollen, waardoor Jezus beter in zijn Joodse context kon worden geplaatst. Tegelijk werden criteria geformuleerd die moesten verhinderen dat onderzoekers selectief met hun informatie omgaan.

Door: Foto: Post-Atheïst

Reza Aslan: religie wordt vaak verkeerd begrepen

Reza Aslan (Geen God dan God, De Zeloot) spreekt drie kwartier met Cenk Uygur van de Young Turks over religie, islam en fundamentalistische atheïsten.

Het is een informatief gesprek, niet alleen omdat de agnostische Uygur veel van de kritiek uit een seculiere hoek aan Aslan voorlegt, maar ook omdat Aslan als theoloog en soefi een alternatieve kijk op godsdienst geeft:

I don’t ‘believe’ Islam. Islam is a man-made institution, it’s a set of symbols and metaphors that provides a language for which to express what is inexpressable, and that is: faith. It’s symbols and metaphors that I prefer, but it’s not more right or more wrong than any other symbols and metaphors. It’s a language. That’s all it is.

Punt is natuurlijk wel dat de meeste gelovigen hun godsdienst niet louter als een taal beschouwen waar zij de voorkeur aan geven, maar als een set openbaringswaarheden waar ze heilig van overtuigd zijn.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Fox News vs. Shishkebabvreter

Reza Aslan is een Amerikaanse moslim met wortels in Iran die zich als tiener tot het evangelicale christendom bekeerde, en na een studie theologie terugkeerde tot de islam. Aslan is een veelgevraagd gast in Amerikaanse talkshows, vooral na zijn bestseller over de Islam ‘Geen God dan God’ (2005)

Dit jaar waagde hij zich aan een boek over de historische Jezus. En dat konden ze bij het rechtsconservatieve Fox News niet goed verteren: een moslim die een boek over Jezus schrijft? Daar moet wel een sinistere bedoeling achter zitten!

Het resulteerde in een bizar interview dat hierboven melig wordt geparodieerd.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.