Vorige week bracht Sargasso het verhaal over de Like Button van Facebook. Volgens onderzoeker Arnold Roosendaal, onderzoeker aan het Tilburg Institute for Law, Technology and Society, kan Facebook ook het surfgedrag van niet-leden hiermee volgen. Vandaag gaan we hierop door met een Q&A met de auteur. We krijgen nog steeds vragen over hoe Facebook het gedrag van niet-leden monitort. Kun je dat nog eens uitleggen? Niet-leden hebben geen cookie met gebruikers-ID van Facebook. Veel sites hebben echter Facebook Connect geïmplementeerd (en er komen er dagelijks 10.000 bij). Bij het laden van een website wordt de content voor Facebook Connect opgevraagd door middel van een http request. In de reply (het leveren van de content) wordt een cookie meegestuurd en geïnstalleerd op de computer van de gebruiker. Vanaf dat moment wordt deze cookie (met uniek nummer) meegestuurd naar de Facebook servers elke keer dat content daarvan gevraagd wordt, dus ook de Like Button. Niet-leden krijgen dus via een omweg een unieke cookie die het volgen mogelijk maakt. Omdat de cookie steeds dezelfde is kunnen websitebezoeken gekoppeld worden als afkomstig van één computer. Dat is dus geen unieke gebruiker, maar gezien de personalisatie van devices met laptops, smartphones, etcetara, zijn steeds meer apparaten gekoppeld aan een unieke gebruiker. Het laden van de content zorgt ervoor dat de cookie samen met bezochte website en tijdstip en dergelijke naar Facebook gestuurd wordt. Klikken op de button is dus niet nodig, evenals het geval is voor wel-leden. Het enige verschil is dat bij wel-leden cookies met een user-ID op de computer van de gebruiker staan die direct gekoppeld zijn aan het account. In hoeverre doen andere sociale media dit ook?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Deze gastbijdrage is van Ot van Daalen, directeur van Bits of Freedom.
De gevolgen van de publicatie van meer dan 250.000 Amerikaanse ambassadeberichten door klokkenluiderssite WikiLeaks kunnen moeilijk worden overschat. Een deel van het diplomatiek verkeer van de Verenigde Staten ligt op straat. De Verenigde Staten oefenen zware druk uit om WikiLeaks te stoppen. John Perry Barlow, de oprichter van de Amerikaanse digitale burgerrechtenbeweging EFF, noemt dit zelfs de eerste informatieoorlog. Wat betekenen de ontwikkelingen rond WikiLeaks voor communicatievrijheid?
Overheden zullen internetvrijheid aan banden proberen te leggen
Niet eerder hebben de Verenigde Staten geprobeerd om de verspreiding van informatie zo publiek via zware politieke druk te voorkomen: dit nooit meer. Die pogingen zullen de komende maanden ook hun effect hebben op internetregulering. Overheden zullen Cablegate aangrijpen om hun greep op het internet te versterken. Er zullen wetten worden geïntroduceerd om domeinnamen en IP-adressen makkelijk te kunnen blokkeren op wereldwijde schaal. Er zal druk worden uitgeoefend om hosting providers makkelijker informatie off-line te laten halen. Het zal financiële dienstverleners moeilijker worden gemaakt om de publicatie van controversiële informatie te faciliteren. En er zal worden geprobeerd om de controle van de inhoud van internetverkeer te vergemakkelijken door middel van deep packet inspection. Het meest pessimistische scenario is dat de Chinese Great Firewall een blauwdruk wordt voor het wereldwijde internet.
Vanavond vindt het symposium Overheid als Black Box plaats in debatcentrum Felix Meritis. Het belooft een interessante bijeenkomst te worden om twee redenen. Ten eerste wordt nu officieel het Platform Bescherming Burgerrechten gelanceerd. Dit platform is een verzameling van burgerrechtenorganisaties die zich inzetten voor privacy, waaronder Vrijbit, Bits of Freedom, Ouders Online, de Vrije Psych en het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten.
Belangrijker nog is de timing,die het bestuur van het platform niet had kunnen voorzien. Wat de WikiLeaks in mijn ogen zo bijzonder maakt, is de wijze waarop burgers weer gewicht in de schaal kunnen leggen tegenover een opdringerige overheid. De opkomst van de informatiemaatschappij begon hoogdravend. Informatie zou voortaan vrij zijn. Despoten zouden moeten sidderen.
Die belofte bleek weinig waard, zeker na 9/11. Internet, maar ook andere complexe informatiesystemen vergemakkelijken ons leven, maar vergemakkelijken ook het werk van veel overheidsdiensten en bedrijven. De burger is steeds meer in zijn blootje komen te staan. Overheden hebben een steeds omvangrijker beeld van ons doen en laten door digitale dossiers (Leer-, Kind- en Patiëntendossiers, diagnosebehandelcombinaties, verwijsindexen), de digitalisering van de openbare ruimte (ANPR, OV-chipkaart, slim cameratoezicht). Bedrijven kennen uw verlangens en behoeften en spelen daarop in of u ‘opt out’ of niet. Het medium dat de belofte van vrijheid in zich droeg, toont nu vooral zijn controlerende gezicht.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Mooiste datavisualisaties 2010
Mooi en interessant.
Voor Facebook is kennis over het wel en wee van 500 miljoen gebruikers niet genoeg. Hij verzamelt ook graag privé-informatie over niet-gebruikers. Volgens Arnold Roosendaal, onderzoeker aan het Tilburg Institute for Law, Technology and Society, volgt Facebook in potentie iedere internetter via zijn relatief nieuwe social media button: Like This!
In een recent gepubliceerd white paper schrijft hij het volgende:
,,Numerous websites have implemented the Facebook Like button to let Facebook members share their interests, therewith promoting websites or news items. However the tool is also used to place cookies on the user’s computer, regardless whether a user actually uses the button when visiting a website. As an alternative business model this allows Facebook to track and trace users and to process their data.
It appears that non-Facebook members can also be traced via the Like button. This means that Facebook‟s tentacles reach far beyond their own platform and members. Due to the extensive web coverage with Like buttons, Facebook has a potential connection with all web users. Web activity can be linked to individual accounts or a separate data set can be created for individuals who are not (yet) a Facebook member.
The hidden collection of data on browsing behavior and the creation of individual data sets has implications for the privacy of individuals. This article discusses privacy issues arising from third party cookie use and connectivity of web activity and devices, using the technical process behind the Facebook Like button as an example.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.