Quote van de Dag: Post-parsing

The 60 Minutes controversy -- specifically the intense media spin it sparked -- highlights a disturbing rise in a new form of campaign journalism, which might be best described as post-parsing. Here's how it works: A candidate (almost always Hillary Clinton) makes a statement, any statement out of the thousands made on the campaign trail each week, and that statement is seized upon by the chattering class and then dissected in order to determine what the real intention was. Experts pore over the text and announce what the candidate should have said during an impromptu exchange with the media. It's not that the statement in question is wrong, or blatantly malicious, it's that the statement wasn't quite right. It should have been a little bit more this or a little more that. Plus, based upon the pundits' expert training and analytical skills, they're able to spot a deeply disturbing, unspoken meaning right below the surface. Alarmed, they then rush to alert voters. Eric Boehlert verzint een term voor de ook hier al opgemerkte vervelende en zelfs verontrustende nieuwe trend in politieke verslaggeving. Dat Clinton inderdaad opvallend vaak het slachtoffer wordt van post-parsing, wordt volgens mij overigens niet zozeer veroorzaakt door Clinton-haat bij de pers, maar is meer het gevolg van het feit dat Clinton het makkelijkst in deze val trapt omdat ze de minste spreker van de kandidaten is. Ook in Nederland is post-parsing in opkomst. Wouter Bos, die altijd vooral genuanceerd wil overkomen en lange enerzijds-anderzijds betogen houdt waaruit gemakkelijk een zinnetje valt te lichten of te verdraaien, is een geliefd slachtoffer. Wie nog meer?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.