Femke for president

“Pluche”, de memoires van Femke Halsema, is een curieuze combinatie van verhalen. Bij haar werk voor de Wiardi Beckman Stichting had ze behoorlijke confrontaties met Felix Rottenberg, maar een jaar of vijftien later zet dezelfde Felix haar bovenaan het lijstje van zijn premier kandidaten. Het gebeurt live, bij DWDD, en Matthijs van Nieuwkerk vindt het ook een prima idee. Het boek is rijk aan dit soort verhalen. Maar het boek is waardevoller dan dit soort kleine weetjes, zoals het verhaal over Lodewijk Asscher, die opbelt voor een ministerschap voor Halsema in het huidige kabinet. Dat is lollig, maar daar lees je geen politieke memoires voor.

BREKEND: Verkiezingsuitslag 12 september grotendeels bekend! Sargasso feliciteert kamerleden

Hoewel de verkiezingen nog komen is sinds enige dagen het grootste deel van de uitslag al bekend. Dat is nieuws. En aangezien nog niemand dat nieuws bracht doet Sargasso het. Hieronder vindt u de 100 kamerleden, die we feliciteren met hun (nieuwe) zetel!

Het geval is dat sinds enige dagen de kandidatenlijsten van alle partijen definitief zijn. Natuurlijk, de peilingen bewegen nog, niet alle kiezers zijn al afgedaald. Maar de echte campagne duurt slechts 17 dagen. Althans volgens Mark Rutte, die het VVD-congres op 25 augustus als start heeft gebombardeerd. Tot die tijd gebeurt er weinig en na die tijd ook, want massa is traag en in twee en een halve week zal het electoraat amper van haar plaats komen. Dus zonder risico kunnen we zeggen dat de partijen tweederde van hun recent gepeilde zetels zullen binnenhalen. Dat betekent: 100 kamerleden die zeker zijn van blauw pluche.

Kamerleden, met nadruk geen volksvertegenwoordigers! Want dat we hieronder de namen van die 100 kamerleden kunnen noemen, heeft er alles mee te maken dat zij los van het aantal stemmen dat ze zelf krijgen, de Tweede Kamer ingaan. Slechts een enkel kamerlid zal op eigen kracht gekozen worden. Daar is een kwart van de kiesdeler voor nodig, wat in 2010 stond voor 15.694 stemmen. Slechts twee kamerleden verdrongen toen boven hen geplaatsten van de lijst: Sabine Uitslag en Pia Dijkstra. De overgrote meerderheid kwam de kamer binnen vanwege hun plek op de lijst.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor stabiele wethouders, kies CDA

Binnenlands Bestuur bracht deze week het jaaroverzicht van de gevallen wethouders. Altijd weer interessante kost. Wat het tijdschrift niet doet, is een correctie maken voor partij-omvang. Dat hebben wij dus maar voor u gedaan, door deze cijfers van de VNG (pdf-alert) ernaast te leggen. Aan 2008 begonnen 1534 wethouders, als volgt verdeeld over de partijen:

Uit de cijfers van Binnenlands Bestuur valt op te maken hoeveel wethouders vertrokken en hoeveel vielen. De laatste categorie bevat alleen degenen die met een politiek conflict opstapten, de eerste groep omvat ook wethouders die burgemeester werden, met pensioen gingen of een andere niet-politieke reden hadden om de pijp aan Maarten te geven.

Uit de grafieken blijkt vooral hoe conflictmijdend CDA-wethouders zijn. Als ze vertrekken heeft dat relatief vaker niet-politieke redenen dan bij andere partijen. Het plaatje wordt nog gunstiger voor het CDA bij correctie voor het aantal geleverde wethouders:

Het CDA levert op de PvdA na percentueel de meeste wethouders, maar er worden het minste weggestuurd – met uitzondering van SP’ers, die in 2008 allemaal op het pluche bleven zitten. Kortom, wie rust en stabiliteit in zijn wethoudersbestand wil, kieze een CDA’er. Al kun je er natuurlijk ook andere theorieën op na houden, waarom juist deze partij blijvertjes levert.