Elders in de wereld probeert een draak vrienden te maken

De groei van een supermacht gaat nooit zonder groeipijnen. Zo'n grote bullebak als China kan niet anders dan op andermans tenen staan, terwijl hij uitgroeit tot de dominante wereldspeler van de 21ste eeuw. We lezen dan vooral ook over conflicten met buurlanden. Maar soms is er ook goed nieuws te melden. Tenminste, ogenschijnlijk goed nieuws. Het heeft de Chinese autoriteiten behaagd om een soort joint-venture eiland in te richten met China en Taiwan als partners. Het gaat om het eiland Pingtang, ter grootte van Malta. Dit eiland is onlangs per brug verbonden aan het Chinese vasteland en de autoriteiten hebben er grootse plannen mee. Het moet een investeringsvriendelijk oord worden, met lage belastingen en, het meest opvallend, dus een gemeenschappelijk bestuur. Taiwanese ambtenaren zijn uitgenodigd om op toekomstige posities te solliciteren. Er kan ook in Taiwanese valuta betaald worden. Het lijkt een handreiking, die in Taipei met de nodige argwaan bekeken wordt. Is dit de eerste stap in de Hong Kong-isering van Taiwan? Ondertussen kruipen China en Duitsland behaaglijk tegen elkaar aan.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.