Speculatief beleggen voor de kijkcijfers

Is dit journalistiek engagement, of gewoon grenzeloos kijkcijfer-opportunisme? Na wekenlang de ellende getoond te hebben van aandelen-speculaties, financieel gerommel en riskante spaarproducten, gooit Eenvandaag het roer om. Een mandje met aandelen, met een startwaarde van 1000 euro, is het nieuwe speeltje van de redactie. Heel ethisch ook om publiek geld in te zetten voor speculatief beleggen op tv. En kijkers bij herstellende beurzen voor te houden: Kijk, spaarders hebben alwéér de boot gemist! Of als het fout gaat: Zie je wel dat beleggen riskant is! Tip: schaf ook zo'n mandje met dezelfde mix aan en leg de financiële claim bij Eénvandaag, mocht het misgaan. Men heeft zich vooraf namelijk niet juridisch ingedekt met een: 'Don't try this at home!'

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De anale fixatie van de audiovisuele nieuwsmedia: hoe meer shit, des te beter

, door

Ooit was er het adagium: geen nieuws is goed nieuws. En voorts werd journalisten voorgehouden dat ‘all that’s fit to print’. Maar de tijden zijn veranderd. Nu gelden de wetten van ‘goed nieuws is geen nieuws’ en vooral ‘slecht nieuws is goed nieuws’. Goed nieuws wordt nog wel gemeld bij gebrek aan slecht nieuws; slecht nieuws daarentegen wordt bij de nieuwsmedia op handen gedragen. En als het niet voldoende stinkt, dan wordt het wel van stank voorzien.

De huidige financiële crisis toont aan dat het zo werkt. De helft van de ellende die nu al weken over ons wordt uitgestort valt direct toe te schrijven aan de wijze waarop journaals, talkshows, nieuws- en actualiteitenrubrieken zich schaamteloos storten op de excrementen van het kapitalistische debacle. Op alle stront wordt zo ver als mogelijk ingezoomd, de stank wordt van alle kanten de huiskamers ingeblazen en zonodig worden alle beschikbare klisma’s ingezet, om de darmen van het onheil tot het laatste restje onwelriekendheid uit te spoelen.

Napraten en herhalen

Ooit was er in ons land sprake van een grote mate van pluriformiteit in de pers. Kranten, tijdschriften, radio en tv: ze presenteerden samen een grote diversiteit aan invalshoeken, waar het de interpretatie van feiten en gebeurtenissen betrof. Er was veel ruimte voor nuanceringen, ieder incident was niet meteen een trend, en vooral: gebeurtenissen werden geduid in een breder perspectief, gerelativeerd. In kranten gebeurt dat nog steeds wel, zij het in mindere mate. Maar op radio en tv is dat nauwelijks meer het geval.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour – Van den Heuvel en der Sloot

, door

“Zeven miljoen kijkers en te veel vertegenwoordigers van de media die wegzinken in het drijfzand van een bedenkelijke provocateur en een gedrogeerde leugenaar zou ons de stuipen op het lijf moeten jagen.”

Good old Aad van den Heuvel schetst een zwartgallig vergezicht waarin het justitiële apparaat enkel nog dient als smaakmaker voor de mediaconsumptie. Het strafrecht als televisieshow. Dit is natuurlijk zwaar overdreven. Ten eerste is PeterEr natuurlijk niet iedereen. Want niet iedereen kan zo sterk beargumenteerd en zo nauwkeurig rondom de randen van het toelaatbare een onderzoek uitzetten. Maurice de Hond kreeg bijvoorbeeld al een fikse tik op zijn opiniespitzengefühl voor zijn overijverig ge-cluedo. Trouwens, sowieso krijgt niet iedereen een grote zak geld van een televisiezender in het vertrouwen dat dit in een vakmatig gemaakt tv-programma uitmondt.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige