Closing Time | Neil Diamond

https://www.youtube.com/watch?v=ty1dwBCR6D0&list=RDty1dwBCR6D0&start_radio=1 Tot nu toe heb ik nog niet 1 cd verkocht…omdat ik ze nog niet te koop heb aangeboden. Ik vind het toch lastiger afscheid nemen dan ik dacht. Terwijl het best wat oplevert, en ik heb ook al wel een aantal DVD’s verkocht. Het moet nog even broeien denk ik, daarom ga ik de lijst verder af voor Closing Time, om mijn muzieksmaak van nu en ooit nog eens goed te proeven. Er zitten echt wel dingen tussen waarvan ik denk; whut? Why? En andere die ik ook vergeten was, blijken dan weer pareltjes te zijn. Ik had deze cd bijna overgeslagen (en wow, duur bij Bol! € 45,73. Op Marktplaats staat ie tweedehands dan weer voor tussen € 2,- en € 20,- - go figure). Neil Diamond is gewoon zo’n artiest die je hebt omdat ’t zo hoort. The Ultimate Collection dus. Soort van onderdeel van het meubilair, so to speak. Niet een artiest waar je trots je fan-zijn over uitroept…hoewel…waarom niet eigenlijk…🤔 Wat heeft die man veel gedaan, en wat is ie goed! Ik heb net pardoes besloten dat ik absoluut fan ben. En het toeval wil dat er net een film uit is over zijn muziek: Song Sung Blue. Met Hugh Jackman en Kate Hudson, bepaald niet de minsten. De film gaat over een Neil Diamond tribute-act, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Echt grappig dat Hugh Jackman die rol heeft, ik associeer hem nog heel erg met Wolverine en dan speelt ie opeens een Neil Diamond-look-a-like. Neil is zelf met pensioen, maar in The Graham Norton show vertelden de acteurs dat hij erg ingenomen is met de film. Lijkt me een gezellige film voor de Kerst, ik ga hem wel kijken. Volgend jaar, als ie ook te streamen is, want de bioscoop vind ik zo 1999. Ik vond het nog lastig kiezen uit die 44 (!) nummers, maar ik ging toch voor de geijkte meezinger uit de filmtrailer. Ik word altijd vrolijk van een menigte die met de handen in de lucht “oh oh oh” blèrt…vandaar ook een live versie, al is ie hier al niet meer zo heel goed bij stem.  

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.