Sargasso plaatst gastbijdragen, hieronder volgt een gastbijdrage van Bragg over Maxime Verhagen en zijn zucht naar het premierschap.
Het was een bijzonder schouwspel vorige week woensdag. Balkenende verdedigde in een spoeddebat het Uruzganbeleid van de regering en probeerde de onduidelijkheid, die hierover was ontstaan, weg te nemen. Hij beloofde dat de verschillende ministers geen uitspraken meer zouden doen over de toekomst van onze aanwezigheid in Uruzgan.
Tot verbijstering van de Tweede Kamer deed Maxime Verhagen er vervolgens toch een schepje bovenop en hield een Nederlandse missie in Uruzgan nadrukkelijk als een mogelijkheid open. Een klap in het gezicht van zijn CDA-baas en een provocatie aan het adres van de PvdA en de ChristenUnie.
De confrontatie die daarop volgde met PvdA en CU was hard maar voorspelbaar. Morgen ligt er van deze partijen een motie ter stemming, waarmee Verhagen niet kan leven (hij schijnt met zijn portefeuille te hebben gezwaaid) en die door Balkenende wordt ontraden. Het lijkt met name de PvdA menens. Al te vaak zijn ze in dit dossier door de knieën gegaan en versleten voor draaikonten. Dat lijkt nu uitgesloten. Powerplay van “de rat”, zoals Verhagen in de PvdA genoemd wordt, zal hoogstwaarschijnlijk ook niet effectief zijn. De bedenker van “met Bos ben je de klos” en de mogelijke opvolger van Balkenende als premier/CDA-leider kan cadeautjes uit de rode hoek vergeten. Het wordt dus spannend in Den Haag.