Een sluitertijd van twee-biljoenste van een seconde. Oké, dat is knap. Onderzoekers van het MIT Media Lab zijn erin geslaagd een opname te maken van hoe licht zelf zich door een vloeistof baant. In de New York Times: ,,To create a movie of the event, the researchers record about 500 frames in just under a nanosecond, or a billionth of a second. Because each individual movie has a very narrow field of view, they repeat the process a number of times, scanning it vertically to build a complete scene that shows the beam moving from one end of the bottle, bouncing off the cap and then scattering back through the fluid. If a bullet were tracked in the same fashion moving through the same fluid, the resulting movie would last three years.''
Uit het lab van M.I.T. is weer eens wat moois gerold. Nou ja, gerold, gezweefd. Het Media Lab Tangible Media Group heeft een apparaat gemaakt waarmee je metalen voorwerpen kunt laten zweven. Het is ‘simpel’ magnetisme, maar aan het filmpje te zien werkt het als een tierelier. Kijk zelf en meer informatie over het project vind je hier.
Via Open Culture
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Als je door oude WW’s en andere populair-wetenschappelijke blogs bladert overkomt je wel eens het gevoel dat er een grote groep wetenschappers en techneuten erg goed heeft onthouden wat ze vroeger op televisie zagen. Dit lijkt in ieder geval te gelden voor de bedenkers van ‘programmable matter by folding’ oftewel zelfvouwend origami die blijkbaar veel naar een verder niet nader genoemde robots-die-in-auto’s-veranderen tekenfilmserie keken.
De schaal is voorlopig klein, in plaats van grote rode trucks begonnen de wetenschappers van het MIT met kleine platte vouwbare plaatjes. In de vouwen van deze plaatjes zitten hitte-geactiveerde actuatoren die een vouw tot 180 graden kunnen buigen. Deze actuatoren zijn los van elkaar te activeren door een computerprogramma. Het juiste programma kan een plat plaatje in zo’n 15 seconden in de vorm van een bootje of vliegtuigje vouwen (zie filmpje beneden). Tot nu toe blijft het bij deze twee vormen, maar in de toekomst willen de onderzoekers nog veel flexibelere vouwblaadjes maken.
De onderzoekers hopen dat deze techniek kan leiden tot zelfvervormende objecten zoals een beker die zich aanpast aan de hoeveelheid vloeistof en daarna kan veranderen in een broodmes. De makers zien zelfs een ‘ultiem zwitsers zakmes’ voor zich die al naar gelang de behoefte kan veranderen ‘in een antenne, camerastatief, dopsleutel of een spalk‘.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.