Een sluitertijd van twee-biljoenste van een seconde. Oké, dat is knap. Onderzoekers van het MIT Media Lab zijn erin geslaagd een opname te maken van hoe licht zelf zich door een vloeistof baant. In de New York Times: ,,To create a movie of the event, the researchers record about 500 frames in just under a nanosecond, or a billionth of a second. Because each individual movie has a very narrow field of view, they repeat the process a number of times, scanning it vertically to build a complete scene that shows the beam moving from one end of the bottle, bouncing off the cap and then scattering back through the fluid. If a bullet were tracked in the same fashion moving through the same fluid, the resulting movie would last three years.''
Uit het lab van M.I.T. is weer eens wat moois gerold. Nou ja, gerold, gezweefd. Het Media Lab Tangible Media Group heeft een apparaat gemaakt waarmee je metalen voorwerpen kunt laten zweven. Het is ‘simpel’ magnetisme, maar aan het filmpje te zien werkt het als een tierelier. Kijk zelf en meer informatie over het project vind je hier.
Via Open Culture
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Als je door oude WW’s en andere populair-wetenschappelijke blogs bladert overkomt je wel eens het gevoel dat er een grote groep wetenschappers en techneuten erg goed heeft onthouden wat ze vroeger op televisie zagen. Dit lijkt in ieder geval te gelden voor de bedenkers van ‘programmable matter by folding’ oftewel zelfvouwend origami die blijkbaar veel naar een verder niet nader genoemde robots-die-in-auto’s-veranderen tekenfilmserie keken.
De schaal is voorlopig klein, in plaats van grote rode trucks begonnen de wetenschappers van het MIT met kleine platte vouwbare plaatjes. In de vouwen van deze plaatjes zitten hitte-geactiveerde actuatoren die een vouw tot 180 graden kunnen buigen. Deze actuatoren zijn los van elkaar te activeren door een computerprogramma. Het juiste programma kan een plat plaatje in zo’n 15 seconden in de vorm van een bootje of vliegtuigje vouwen (zie filmpje beneden). Tot nu toe blijft het bij deze twee vormen, maar in de toekomst willen de onderzoekers nog veel flexibelere vouwblaadjes maken.
De onderzoekers hopen dat deze techniek kan leiden tot zelfvervormende objecten zoals een beker die zich aanpast aan de hoeveelheid vloeistof en daarna kan veranderen in een broodmes. De makers zien zelfs een ‘ultiem zwitsers zakmes’ voor zich die al naar gelang de behoefte kan veranderen ‘in een antenne, camerastatief, dopsleutel of een spalk‘.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.