De weke knieën van Meino Schraal

"De Arondéuslezing is qua aard en karakter nooit de bedoeling geweest dat die van politieke, van partijpolitieke aard zou zijn. De heer Von der Dunk was van plan, zo bleek ons vorige week, toch een groot deel van zijn lezing partijpolitiek van aard en karakter te laten zijn. Nou, dat was niet de afspraak. Wanneer de Tweede Wereldoorlog van stal wordt gehaald in een partijpolitiek discours, dan ben je naar mijn idee ver van huis." Aldus Meino Schraal vorige week tegenover een van de radio-actualiteitenrubrieken die ons land rijk is. Na overleg met Hero Brinkman liet Schraal Thomas von der Dunk weten dat de Provinciale Staten-NH geen prijs meer stelden op diens komst. Het Statenlid viel eerder op doordat hij als enige niet-PVV'er met deze partij mee had gestemd vóór een verbod op het dragen van een hoofddoek in het provinciehuis. Schraal, een flamboyante homoseksueel die vanuit Iran werd geadopteerd door een gereformeerd Urks gezin, heeft het namelijk niet zo op hoofddoekjes. Hoe geloofwaardig is echter zijn excuus dat Von der Dunk is afgezegd omdat zijn lezing tegen de afspraken in een partijpolitiek karakter had? Een rondgang langs Arondéuslezingen van eerdere jaren maakt namelijk duidelijk dat politieke uitspraken ook daar niet van de lucht waren, en dat populistische partijen - en met name de PVV - meermaals onderwerp waren van discussie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.