De Week van GeenCommentaar: Kaukasus

De grootste knallen kwamen deze week helaas niet uit de verwachte hoek van China, vanwege de Olympische Spelen, maar uit de Kaukasus. De schermutselingen tussen Georgië en Rusland doofden nog net niet het Olympische vredesvuur, maar veel scheelde het niet. Voorzover er nieuws komt uit de regio, is het duidelijk dat ook de mediaoorlog begonnen is. Intussen is in Nederland de komkommertijd nog gaande, met deze week een opvallende hoofdrol voor iets anders groens: Tweede Kamerlid Duyvendak van GroenLinks had waarschijnlijk bij het trekken van media-aandacht iets anders in gedachten met zijn persbericht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Oops! He did it again

On a day when major news organizations across the country are taking Senator McCain to task for a steady stream of false, negative attacks, his campaign has launched yet another. Or, as some might say, ‘Oops! He did it again.’

De campagne van Barack Obama reageert luchtigjes op de nieuwste campagnespot van John McCain. Maar daarbij bleef het niet de afgelopen vierentwintig uur.

De campagne van Barack Obama valt vervolgens aan.

So nobody really thinks that Bush or McCain have a real answer for the challenges we face, so what they?re going to try to do is make you scared of me. You know, he?s not patriotic enough. He?s got a funny name. You know, he doesn?t look like all those other presidents on those dollar bills, you know. He?s risky. That?s essentially the argument they?re making.

De campagne van John McCain brengt met deze beschuldiging zelf het onderwerp van ras onder de aandacht.

Barack Obama has played the race card, and he played it from the bottom of the deck. It?s divisive, negative, shameful and wrong.

Oops! He did it again?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Republikein McCain onder vuur

Amerikaanse vlag 2008 (Foto: Arnoud Boer)

Het zijn een paar zware dagen voor John McCain. Terwijl de Republikeinse presidentskandidaat zijn campagne aan het reorganiseren is, wat nooit een goed teken lijkt, komt hij onder vuur te liggen van oud-generaal Wesley Clark. In een discussie over de waarde van de militaire prestaties van McCain voor het presidentschap, hield de interviewer aan Clark voor dat Barack Obama nooit neergeschoten is en vastgehouden als gevangene in een oorlogssituatie.

De oud-generaal vond dat deze gebeurtenis in Vietnam in de jaren zestig John McCain niet automatisch geschikt maakte om president te worden. Een smerige aanval of een beargumenteerde mening?

Herinnering aan John Kerry?
Commentatoren in Amerika trekken een vergelijking met de verkiezingen van 2004. Oud-veteranen uit de Vietnamoorlog trokken John Kerry in twijfel in een verkiezingsspotje. De Democratische presidentskandidaat gebruikte juist zijn tijd in Zuid-Oost Azië om zich af te zetten tegen George W. Bush die geen enkel militair verleden had. Dit thema speelt elke verkiezing een grote rol, aangezien de president ook de ‘Commander in Chief‘ is. Net als John Kerry destijds, krijgt John McCain dus te maken met zijn verleden. Tegen een kandidaat als Obama zonder deze achtergrond, zal zijn militaire achtergrond ook zijn achilleshiel worden? Er is immers niets prettiger dan een discussie over iemands capaciteiten tegen de achtergrond van de

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Whatever

Whatever.

Bill Burton, Obama’s woordvoerder reageert op Paris Hilton’s tegen-filmpje op McCain’s ‘celebrity ad’. McCain neemt het wel serieus:

It sounds like Paris Hilton supports John McCain?s ?all of the above? approach to America?s energy crisis – including both alternatives and drilling. Paris Hilton might not be as big a celebrity as Barack Obama, but she obviously has a better energy plan.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige