In Italië trok voormalig premier Matteo Renzi zijn splinterpartij Italia Viva terug uit de regeringscoalitie om zijn grootste vijand, premier Conte onder druk te zetten.
Nicola Zingaretti, leider van de Democratische Partij vindt het “een daad tegen Italië. We hebben investeringen, werk en gezondheid nodig om de pandemie te bestrijden. Geen regeringscrisis." En als het dan nog zou gaan om het vinden van de nodige financiën voor die investeringen....Maar daar ging het helemaal niet om. Renzi wil de regering laten vallen omdat hij het niet eens is met de besteding van de ruim tweehonderd miljard euro die beschikbaar is via het Europese Herstelfonds, ondanks dat suggesties van zijn kant deze week zijn overgenomen. Renzi verwijt de regering niet snel genoeg te handelen met het indienen van plannen voor de inzet van het herstelfondsgeld.
Waanzin van een verliezer
Matteo Renzi (foto: European Parliament CC) mist elk begrip voor de realiteit waarin het land zich bevindt, schrijft Il Manifesto. Het linkse dagblad schrijft over 'de waanzin van een verslagen leider'. Renzi heeft Conte na de breuk met Salvini's Lega weer in het zadel geholpen, maar verbrak vervolgens de banden met zijn Democratische Partij door een eigen partij op te richten. Zijn Italia Viva staat in de polls op nog geen 3 procent. En omdat ook de andere regeringspartijen op verlies staan zullen er op korte termijn wel geen nieuwe verkiezingen komen. Wat er wel gaat gebeuren is hoogst onduidelijk.
Inmiddels heeft Matteo Renzi het ook bij het Italiaanse publiek verbruid blijkt uit een peiling waarin 73% van de respondenten meent dat hij vooral uit eigen belang de regering heeft laten vallen. Hij lijkt te gokken op een nieuwe regeringsformatie zonder de huidige premier Conte waarin hijzelf een grotere rol zou kunnen spelen. Dat beeld van een man die ondanks alles volhoudt het beter te kunnen zal de reputatie van de Italiaanse politiek in de rest van Europa ook geen goed doen.
Premier Conte wil vooralsnog van geen wijken weten. Hij heeft het ontslag van zijn regering nog niet ingediend en aangekondigd dat hij de kwestie in het parlement wil bespreken, wellicht in de hoop bij enkele onafhankelijken steun te vinden om zijn regering zonder veel wijzigingen te handhaven.
Schrödinger kat
De Italiaanse politiek is altijd licht chaotisch geweest vergeleken met landen als Duitsland en Zweden, schrijft Valentina Saini in EUObserver. Ze citeert een anonieme commentator die de regering van Conte vergelijkt met Schrödinger's kat. Je zult nooit weten of hij dood is of levend. 'En voor Renzi is een Conte-regering die noch levend noch dood is, het beste.' Volgens Reuters is Renzi zelfs bereid weer deel te nemen aan een nieuwe regering-Conte. Over de voorwaarden die hij daaraan verbindt heeft hij zich nog niet uitgelaten. Waarschijnlijk eist hij meer regeringsposten; en verder, gezien zijn eerdere kritiek, ook het afzien van een technocratische aanpak van de herstelfondsgelden en de aanvrage van een lening bij het Europese Stabiliteitsfonds ESM. Dat laatste is dan weer moeilijk te verteren voor de Vijfsterrenbeweging, nog steeds de grootste regeringspartij.
Maffiaproces
De Italiaanse Justitie is deze week begonnen aan een megaproces tegen een ander soort 'Schrödinger kat', het maffianetwerk 'Ndrangheta in het diepe zuiden van Calabrië. Er zijn maar liefst 355 verdachten, allemaal leden van de familie Mancuso, een van de honderden criminele families in de regio. Zij staan met z’n allen terecht voor onder andere drugshandel, witwassen, afpersing en wapenhandel. Het is voor het eerst in ruim dertig jaar dat er in Italië zo’n megamaffiaproces plaatsvindt.
Rechter Nicola Gratteri werkt al dertig jaar aan de bestrijding van de maffia en staat daarvoor al die tijd onder politiebewaking. 'A dead man walking', volgens mafiosi. Giovani Falcone en Paolo Borsselino, de rechters in een vorig megaproces tegen de maffia op Sicilië zijn in 1992 beide omgebracht. Gratteri is dus op zijn hoede. "Ik ga geen 10 meter zonder mijn gepantserde auto. Ik ben al meer dan 20 jaar niet in een restaurant geweest en ga al meer dan 30 jaar niet meer naar de bioscoop. Ik ben altijd in een besloten omgeving. Ik eet op kantoor. Mijn huis is in wezen een bunker. Ik heb een goed team van lijfwachten. "
