NGO’s vrezen boek ‘De Crisiskaravaan’

Sargasso heeft plek voor gastbijdragen. Vandaag is de digitale vloer voor Frans Weerts (weblogger en eurohopper). Noodhulp is anno 2008 big business. De hulpindustrie is inmiddels uitgegroeid tot de vijfde economie ter wereld. Er gaan ook in ons land tientallen miljoenen in om, die jaarlijks via de Niet Gouvernementele Organisaties (NGO's) naar de brandhaarden vloeien. Maar komt die hulp wel terecht op de juiste plekken, of worden pardoes de aggressors gefinancierd en zorgen de geldstromen juist voor destabilisatie en meer ellende voor de getroffen bevolking? Dezer dagen verscheen het boek 'De Crisiskaravaan'. Achter de schermen van de noodhulpindustrie' in de schappen van de boekhandel. En naar verluidt zijn de vele NGO's behoorlijk zenuwachtig geworden van de publicatie, die een heel ander licht werpt op de effectiviteit van vele hulpacties. Auteur is Linda Polman, freelance journaliste met vele publicaties op haar naam over de situatie in crisisgebieden als Rwanda. Haar boek is explosief materiaal, als het gaat om de rol van NGO's in rampgebieden. Niet zelden laten ze zich voor het karretje spannen van de partijen die juist de oorzaak zijn van alle ellende. Polman analyseert vele voorbeelden van noodhulp, die juist tot verdere ontregeling hebben geleid in bijvoorbeeld Darfur of Kosovo.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.