Tekorten aan leerkrachten

Vrijdag in het nieuws: in Nederland dreigt groot tekort aan leraren volgens Europese Commissie. De eerste reactie is dan toch: dat wisten we al lang. Maar waar komt het nieuws dan vandaan? Gisteren werd het nieuwe rapport over onderwijs in Europa gepubliceerd: "Key Data on Education in Europe 2012". De grafiek over lerarentekorten staat op pagina 113. De conclusie dat er tekorten zijn in gekwalificeerde docenten staat op pagina 14, waarbij Nederland ook specifiek genoemd wordt. Er zijn niet alleen tekorten op de "core subject", maar ook in andere vakken. In één moeite door voorspellen de schrijvers dat het erger wordt: de basis daarvoor kan ik niet vinden. De exacte vraag was welk deel van de 15-jarigen op school, last heeft van tekorten aan gekwalificeerde docenten, op kernvakken. Nederland, België, Luxemburg, Duitsland en de UK scoren hoog. Het gaat om het oordeel van het hoofd van de school. Key Data on Education 2012, Europese Commissie, Eurydice

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onderwijstijd in vroeger tijden

Deze week kreeg ik een oud boekje in handen van de school van mijn kinderen. Het is het “Leerplan Der Bijzondere School voor Gewoon Lager Onderwijs” uit 1943. Een uitgave van de Inspectie, waarin de school haar hele lesplan voor leerjaren 1 t/m 8 opschreef (dat is volgens mij qua leeftijd vergelijkbaar met de groepen 3 t/m 8 van de basisschool plus de twee eerste jaren van de middelbare school).

Er staat een gedetailleerde tabel in met het aantal lesuren per week per vak. Kinderen gingen ‘s-ochtends van 9:00-12:00 naar school, en ‘s-middags 13:45 tot 15:45. Ook op zaterdagochtend werd er les gegeven, en kinderen uit de klassen 6, 7 en 8 kregen maandag- en donderdagmiddag handwerken van 15:45 tot 16:15. In totaal kregen ze 26 uur les per week. Of de bezetting invloed had op deze lestijdentabel weet ik niet. In een boekje over de geschiedenis van deze school, las ik dat het bestuur en het hoofd van de school hun eigen koers bleven varen, ondanks de bezetting in de oorlogsjaren.

Bron: Leerplan der Bijzondere School voor gewoon lager onderwijs.

Als eerste viel me het onderscheid op tussen jongens en meisjes. Dat meisjes wel les kregen in “nuttige handwerken” en jongens niet, vermoedde ik wel. Maar dat meisjes ook minder lesuren kregen in de “basisvakken” was nieuw voor me.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.