Arm en verdacht

Het CBS rapporteerde recent dat mensen met lage inkomens vier keer vaker worden verdacht van misdrijven dan mensen die een inkomen hebben boven de lage-inkomensgrens. Er zitten nogal wat haken en ogen aan de analyse - het CBS had dit dan ook beter niet kunnen rapporteren. Mensen met lage inkomens worden vier keer vaker verdacht van misdrijven dan mensen die een inkomen hebben boven de lage-inkomensgrens, aldus het CBS in de tweejaarlijkse rapportage over armoede en sociale uitsluiting die twee weken geleden uitkwam. Deze conclusie over het verband tussen armoede en criminaliteit rammelt. Ik zou kunnen wijzen op het feit dat het hier gaat om verdachten en niet om veroordeelden – wat niet irrelevant is, aangezien rijkere verdachten betere advocaten kunnen betalen. Maar waar ik op doel is dat de criminaliteitscijfers van het CBS verre van toereikend zijn om uitspraken te doen over het verband tussen inkomen en crimineel gedrag. Immers, het zijn juist de misdrijven die worden gepleegd door daders met hogere inkomens die vaker buiten het zicht van het strafrecht blijven. Allereerst zorgen allerlei politieke beslissingen ervoor dat sommige gedragingen die wel grote schade aanrichten niet strafbaar zijn – denk bijvoorbeeld aan belastingontwijking door multinationals, terwijl belastingfraude door burgers wel strafbaar is. Daar komt bij dat bepaalde misdrijven vaker niet-strafrechtelijk worden aangepakt: van bedrijven worden zelden strafrechtelijk vervolgd voor mensen- en milieurechtenschendingen en organisatiecriminaliteit wordt vaak via schikkingen afgedaan. In het algemeen kan gesteld worden dat de prioriteit van politie en justitie niet ligt bij het type criminaliteit dat wordt gepleegd door ‘witteboordendaders’.

Quote du Jour | Klassenjustitie

Het OM is duidelijk: ‘Wij behandelen iedereen gelijk.’ Per casus wordt gekeken welke vervolgstap het meeste effect heeft. Het maatschappelijk belang speelt daarbij een belangrijke rol. De vergelijking tussen ING en de gewone man gaat volgens een woordvoerder van het functioneel parket niet op. ‘Niet iedere burger die een overtreding maakt, belandt gelijk achter de tralies. Ook dan worden buitengerechtelijke oplossingen gezocht: je krijgt bijvoorbeeld een boete als je door rood rijdt.’ In de zaak van ING had een schikking het meeste effect.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waxinelichthouder

De ‘waxinelichthouderwerper’; kent u ‘m nog? Gisteren was het precies een jaar geleden dat hij het inmiddels beruchte voorwerp tegen de Gouden Koets keilde. Al die tijd zit Erwin Lensink, zoals hij in werkelijkheid heet, gevangen in voorarrest.

En zijn gevangenschap is voorlopig nog niet voorbij. Vorige week oordeelde de Haagse rechter dat Lensink verplicht onder psychiatrische behandeling dient te worden gesteld, omdat hij een gevaar zou vormen voor zichzelf en zijn omgeving. Lensink zit dus nog voor minstens een jaar onvrijwillig vast: hij wordt als ‘ontoerekeningsvatbaar’ bestempeld, omdat hij iets richting leden van het koningshuis gooide.

Velen vinden dat een schande. Het heeft de geur van klassenjustitie: zou iemand ook een jaar in voorarrest worden gezet en ontoerekeningsvatbaar worden verklaard als hij een waxinelichthouder naar willekeurig voorbijrijdend verkeer had geworpen? Op het internet circuleert dan ook een petitie die de onmiddellijke vrijlating van Lensink eist. De linkse rebellenclub Krapuul stelt onverkort dat de overheid een ongevaarlijk individu in naam der koningin “de vernieling in helpt”. En Lensinks advocaat verklaart tegenover Vrij Nederland scherp: “Als je het mij vraagt, dient deze zaak als substituut voor de rechtszaak die Karst Tates nooit heeft gekregen.”

Aluminiumbakje

Maar is die kritiek terecht? Ik ging er bij het woord ‘waxinelichthouder’ vanuit dat het om een aluminium bakje ging, dat hooguit een paar gram kan wegen. Hoe kan het werpen daarvan als gevaarlijk of gewelddadig worden aangemerkt? Maar volgens Vrij Nederland betrof het een voorwerp van 629,5 gram. Dan hebben we het dus over een aardenwerken of glazen object met een flinke massa, waar je waxinelichtjes in kunt plaatsen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Sterk Staaltje klassenjustitie

Je bent verantwoordelijk voor een paar miljard schade, afgewenteld op de samenleving. Je betaalt hooguit een paar miljoen voor een schikking. maar natuurlijk ontken je staalhard elke schuld en aansprakelijkheid en mag je alle miljoenen die je ten onrechte hebt “verdiend” nog houden ook.

Ik geloof niet meer dat we in een rechtsstaat leven. Een sterk staaltje klassenjustitie, nota bene zonder tussenkomst van justitie.

 

 

‘Alleen sufferds belanden voor de rechter’

Uit een column op Follow the Money:

Enerzijds hebben we inmiddels pakhuizen vol met gedragscodes, regels en wetten en hebben we het allemaal over integriteit, transparantie en professionalisme. Maar als er aantoonbaar iets gebeurt wat echt niet door de beugel kan en zelfs frauduleus of crimineel is, betuigen we spijt, maar leveren we onze bonussen niet in en gaan we – onder dankzegging van bewezen diensten – vervroegd met pensioen. En als we het echt bont hebben gemaakt dan ‘schikken’ we onze misdragingen – zoals dat deels in de Klimop-affaire is gebeurd – of verrichten we een aantal uren werkstraf.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.