Over kinderlokkers en pedopriesters

Het zal ongeveer 1984 zijn geweest, dat ik voor het eerst van nabij meemaakte wat een kinderverkrachter potentieel kan aanrichten. Als een donderslag was daar het gerucht, dat rondsprong als een heidebrand. 'Louise is bij een kinderlokker in de auto gestapt. Hij heeft haar pijn gedaan.' Het woord 'kinderlokker' was voor ons als kinderen voldoende om een rilling over de rug te laten lopen. Kinderlokkers! In de kindergeest namen ze de gestalte aan van de spreekwoordelijke boeman. Van je ouders leerde je: "Niet met vreemde mannen meegaan, ook niet - al helemaal niet - als ze je snoepjes aanbieden'. Wat die vreemde mannen precies met je uit zouden spoken, dat was een beetje geheim, maar dat het verschrikkelijk was en pijn zou doen en vernederend zou zijn, dat snapten we donders goed.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.