Feit en fictie rond ‘het Kalifaat’

Zoals bekend heeft de fundamentalistisch-revolutionaire beweging ISIS het kalifaat uitgeroepen in delen van Irak en Syrië. De Egyptisch-Belgische journalist Khaled Diab zet in korte maar krachtige pennestreken zowel uiteen hoezeer de fantasie van ISIS verschilt van de historische kalifaten als hoe de postkoloniale geschiedenis de droom van het kalifaat heeft doen herleven: The problem with this new caliphate, which, an ISIS spokesman claimed on Sunday, had been established under Abu Bakr al-Baghdadi, an Islamist militant leader since the early days of the American occupation of Iraq, is that it is ahistorical, to say the least. In de bloeitijd van het kalifaat was de dichter Abu Nuwas, die zowel de homo-erotiek als de wijn bezong, een literaire grootheid. En de rationalistische filosoof Abu’l Ala Al-Ma’arri mocht schrijven dat de heilige boeken vol oudewijvenpraatjes stonden. Fundamentalisten wijzen dat uiteraard af als een latere pervertering, en grijpen daarom terug op de periode van de eerste vier 'rechtgeleide kaliefen'. Maar ook op dit punt wordt een club als ISIS verblindt door hun puritanisme: Muhammad, the most “rightly guided” of all, composed a strikingly secular document in the Constitution of Medina. It stipulated that Muslims, Jews, Christians and even pagans had equal political and cultural rights — a far cry from ISIS’ punitive attitude toward even fellow Sunnis who do not practice its brand of Islam, let alone Shiites, Christians or other minorities. Diab zet vervolgens uiteen hoe het Arabisch streven naar emancipatie onder het juk van het Ottomaanse Rijk aanvankelijk gepaard ging met een bewondering voor het Westerse modernisme, maar omsloeg in een negatieve waardering nadat de koloniale grootmachten keer op keer hun beloften schonden om de Arabische volken te steunen in hun streven naar onafhankelijkheid. De steun van het Westen aan dictators en autocraten leidde tot een wantrouwen in retoriek over democratie; het falen van het pan-Arabisme om een wederopbloei, Arabische eenheid en vrijheid te bewerkstelligen leidde tot een teleurstelling in seculiere politiek; en de corrupte, nepotistische monarchen leidden tot een afkerigheid van veel arabieren jegens traditionele islamitische noties van gehoorzaamheid aan het gezag. Out of this multilayered failure, which often included the brutal suppression of both secular oppositionists and moderate Islamists, emerged a nihilistic fundamentalism, which claimed that contemporary Arab society had returned to the pre-Islamic “Jahiliyyah” (an “age of ignorance”). The only way to correct this was to declare jihad not only against foreign “unbelievers,” but also against Arab society itself in order to create a pure Islamic state — one that has only ever existed in the imaginations of modern Islamic extremists. Aan het einde van de dag, stelt Diab echter, wil de gewone Arabier in de straat eenvoudigweg zijn eerlijke aandeel in "brood, vrijheid en sociale gerechtigheid", zoals de leuze op het Tahrirplein luidde.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.