‘Het Westen mag meer uitstoten’

Kopenhagen 2009. De klimaatconferentie lijkt  op een mislukking uit te lopen, wanneer het gastland van de conferentie met een ‘Friends of the chair’ akkoord op de proppen komt. Zo’n type akkoord is een middel binnen de VN om impasses te kunnen doorbreken: een klein groepje experts probeert de problemen te tackelen die in de vergadering maar niet opgelost kunnen worden. Het akkoord had geen bindende geldigheid en behelsde dat landen voor zichzelf emissiereductie doelen moesten stellen en dat de aarde niet meer dan twee graden zou mogen opwarmen de komende eeuw. Zowel de manier waarop dit akkoord tot stand kwam als de inhoud ervan stuitte op weerstand van verscheidene ontwikkelingslanden. Prof. dr. Luc Bovens, hoofd van het departement Filosofie, Logica en Methode van de London School of Economics, stelt de vraag welke verantwoordelijkheden het Westen heeft tegenover ontwikkelingslanden in dit soort aangelegenheden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

John Stuart Mill de grootste liberaal aller tijden

, door

John Stuart Mill (Afbeelding: WikiMedia Commons) Recentelijk is in Groot-Brittannië John Stuart Mill (1806-1873) verkozen tot de ‘Grootste liberaal aller tijden’. Misschien niet zo opmerkelijk gezien het feit dat alle kleuren van het politieke spectrum in Groot-Brittannië hem aanhalen. Zowel de conservatieven als Labour putten uit het gedachtegoed van Mill. Toch is het een opmerkelijke keuze, zeker als je het vergelijkt met ‘het Nederlands Liberalisme’ zoals de VVD dat uitdraagt. Een vorm van Liberalisme die soms haaks staat op dat van Mill. Ook passeert hij hiermee een grote naam zoals John Locke.

Waar het traditionele liberalisme stelt dat de overheid zich zo min mogelijk moet bemoeien met haar burgers heeft Mill een andere visie; De burger moet vooral vrij zijn van afhankelijkheid van de overheid, en daarin kan de overheid gerust een rol spelen. Zelfs een dwingende rol indien noodzakelijk.

Mill stelt dat de overheid soms dwang kan gebruiken om vrijheid van deze zelfde overheid te bewaren. De mogelijkheden van het individu om zichzelf te ontplooien moeten gegarandeerd worden. Een grote kloof tussen arm en rijk belemmert deze vrijheid. Sociale zekerheid en goed onderwijs (de dwang van leerplicht) zijn belangrijk voor het individu zichzelf in vrijheid te kunnen ontplooien.

Mill zag geen probleem met het heffen van extra belasting op grootte erfenissen en vond zelfs dat ondernemingen in handen van de werknemers moesten zijn. De overheid heeft een rol te vervullen om zelfontplooiing, ontwikkeling en emancipatie van ons burgers mogelijk te maken. In Nederland botst dit met de ideeën binnen het liberalisme van onze grootste liberale partij, de VVD. Misschien moeten hiervoor eerder kijken naar partijen als D66 en Groen Links? Het sociaal liberalisme dat in Groot-Brittannië het gehele politieke spectrum inmiddels inspireert staat in Nederland zo uiteindelijk nog in haar kinderschoenen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.