Was will das volk?
De grap van Giel Beelen ten koste van John Leerdam roept de vraag op wat wij eigenlijk willen van onze politici. Zeker, Leerdam zat goed fout met zijn gewichtig klinkende onzinantwoorden, maar ze zijn hoogstwaarschijnlijk het gevolg van een communicatieadvies: laat nooit merken dat je iets niet weet.
Wij willen dat namelijk niet, politici die iets niet weten, hoewel we heel goed beseffen dat onze Kamerleden niet alles kunnen behappen. We willen geen duur betaalde, van mijn centen op het pluche figuur die botweg zegt dat hij ergens niet van op de hoogte is. Ook Leerdam niet, al kent hij als tijdelijke vervanging van Dijksma natuurlijk niet alle dossiers uit zijn hoofd.
Stel je eens voor dat ik de politiek in ga. Ik heb overal mijn mening over gegeven en wie vijf minuten spit op dit blog, die vindt tegenstrijdigheden, bijvoorbeeld omdat ik van mening veranderd ben. En ook dat willen we niet. Een politicus kan niet zomaar even van mening veranderen, hoe vaak hij of zij ook ‘met de kennis van nu’ of ‘voortschrijdend inzicht’ in de hapklare soundbites stopt. Wie van mening verandert, zwalkt. Een doodzonde, want je weet niet wat je aan die figuur hebt. Toch zijn mensen die nooit van mening veranderen over het algemeen stijfkoppige, onhandelbare fanaten.