Toch verpest…

Deze bijdrage aan het open podium is van GuidoToch weer verpest. En dat terwijl het zo goed begon. Alle berichten wijzen naar de acties van een kleine groep van 400 studenten, geinspireerd door de Anti-Fascistische Aktie. Een kleine groep gezien de opkomst van tussen de 11.000 en 15.000 studenten, docenten en hoogleraren. Een aanzienlijke groep die zich hiermee uitsprak tegen de geplande bezuinigingsmaatregelen van het kabinet. Deze kleine groep is erin geslaagd de berichtgeving te kapen en in plaats van positieve berichten over de actie zijn de berichten tot zover gericht op de negatieve kant van de acties. Ik zie de koppen van morgen al voor me: "Studentenactie loopt uit in confrontatie met ME". Dit terwijl de actie zeer goed bezocht was, en de algehele sfeer zelfs prettig te noemen was. Op geen enkel moment tijdens de manifestatie was er sprake van een gespannen of gewelddadige sfeer, het was een echt studentikoos samenkomen van studenten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.