Geen bal op tv | De Ontmaskering van de Vastgoedfraude

De Ontmaskering van de Vastgoedfraude is een bijzonder onderhoudende miniserie, maar heeft z'n gebreken. Zo is niet alles even geloofwaardig. Of was de werkelijkheid wellicht ook niet altijd even geloofwaardig? 'Theo Frijn volgde therapiesessies in het alternatieve circuit en genas op wonderbaarlijke wijze.' Waarom nou toch, dacht ik toen ik dat las op de aftiteling van de laatste aflevering van De Ontmaskering van de Vastgoedfraude. Waarom zo’n alleraardigste, overduidelijk met liefde gemaakte serie aan het eind ontsieren met zo’n flauwigheidje? Dat heeft zo’n serie toch niet nodig? Theo Frijn had darmkanker. Uitgezaaid naar de lever. Dat is einde oefening. Dat was overduidelijk. Waarom dan zo’n aftitelingsgeintje? Welnu, omdat het waar bleek te zijn. In het echt heet Theo Frijn geen Theo Frijn, maar Nico Vijsma. En net als Nico Vijsma (op vrij onnavolgbare wijze gespeeld door Jeroen Willemse), is Theo Frijn overduidelijk een arrogante lul van een vent. De Bukowski van het vastgoed. Een doorgeflipte mental coach. Altijd een lange zwarte jas, altijd een zonnebril, altijd de behoefte om theatrale entrees te maken. ‘Flamboyant,' noemen ze dat in de media. ‘Charmant’ in de vastgoedwereld. Hoogst irritant noemt de rest van de wereld zo iemand.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bloemetjesgeld

, door

Vanaf heden neemt Sargasso geregeld stukken over van Leugens.nl. Deze bijdrage is geschreven door Peter Olsthoorn.

Gelezen: NOS, Volkskrant, NRC, Quotenet, FD

“Ja, ik heb mensen omgekocht…Het mocht van mijn werkgever Bouwfonds, die wist er van. Iedereen deed zo.” Was getekend Joannes Ferdinand Maria van Vlijmen, voor de rechtbank te Haarlem tijdens het proces over de ‘zaak-Klimop’ over de vastgoedfraude met het Philips Pensioenfonds en Bouwfonds Vastgoed Ontwikkeling . Hij is hoofdverdachte samen met Nico Vijsma en Cees Haksteege.

De zaak gaat over valsheid in geschrifte, omkoping, oplichting, witwassen en deelname aan een criminele organisatie. Directeuren van het pensioenfonds van Philips zijn de belangrijkste verdachte omgekochte bazen. Ook makelaar Harry Mens wordt verdacht.

Gouden horloges, fraaie reisjes, feesten, diners, geld uit transactie op privérekeningen, het was geen uitzondering maar gewoonte volgens Van Vlijmen.

Voor het verdelen van dit ‘bloemetjesgeld’ maakte de Van Vlijmen ‘potjes’, voorzieningen voor kosten van omkoping. Het was geen ‘overwinst’ zoals justitie betitelt, maar gewoon een onderdeel van hoge winsten die als smeergeld werden bestempeld. De fiscus wist ervan.

Het was cultuur, zo bleek ook uit gesprekken van onze redacteur Ton Biesemaat eerder met met Edwin de Roy van Zuydewijn had. Van Vlijmen kocht zijn landgoed in Heemstede van Felix Rhodius, zestien jaar lang de baas van het Kabinet der Koningin.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.