Het is tegenwoordig een goede gewoonte om creatief om te gaan met het aantal behaalde Olympische (gouden) medailles. Eurofielen benadrukken graag dat de EU als “land” het eigenlijk het beste doet. Communisten kunnen er hun vrijheidsarme geschiedenis mee goedpraten. Kleine succesvolle landjes zetten graag het aantal behaalde medailles af tegen het nationaal inkomen of de bevolkingsgrootte. Dan blijkt dat die Amerikanen, Chinezen en Russen het nog niet eens zo goed te doen. Zulke alternatieve medaillespiegels zijn mooi, maar waar je het aantal medailles ook tegen afzet, er is maar een echte duurzame winnaar van de Spelen: Jamaica. Kijk maar:
Brushy heeft een oude gitaar met één snaar. Daarmee logenstraft hij de gedachte dat er alleen maar ska en reggae van Jamaica kan komen. Blues kan ook.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Mocht het bij u nou zonnig zijn op deze middag, dan past de lome reggae van Keida (uit Kingston, dus the real stuff) daar uitstekend bij. Zoniet, dan heeft u pech gehad. In augustus komt ze naar Europa en als u toevallig een festival runt, kunt u haar nog boeken.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Vrijdag hadden we wat discussie of Tryo ska mocht heten. Om het nog wat gecompliceerder te maken spelen The Gaylads vanavond een potje rocksteady, een van ska afgeleide stijl met Amerikaanse soul-invloeden.
Geen clipje vandaag. Die zijn er gewoon niet zoveel uit de begintijd van ska en reggae. Toots & The Maytals horen tot de groten. Funky Kingston dateert uit 1972 en je hoort er Amerikaanse blues- en soulelementen in terug. De heren hebben ook een fijne versie van Louie Louie op hun naam staan.
Hoewel de auteurs het ontkennen wordt ‘Oh Carolina’ wel het eerste ska nummer genoemd. Hoe dan ook, het is een nummer met een geschiedenis. Hierboven de versie van Shaggy, ter vergelijking hier het origineel.