De aantrekkelijkheid van IS berust voor [moslimjongeren] op het feit dat IS er [...] met haar publieke onthoofdingen in slaagt om eindelijk eens het Westen te vernederen.
Thomas von der Dunk in de Volkskrant.
Over het algemeen kan ik me wel vinden in wat Von der Dunk schrijft, maar in dit geval vraag ik me toch echt af of hij gelijk heeft.
Al Qaeda was er duidelijk op uit om 'de verre vijand', het Westen, te vernederen met spectaculaire aanslagen in New York, Londen en Madrid.
Maar IS? Deze organisatie concentreert zich allereerst op de 'nabije vijand' in het Midden-Oosten, dat wil zeggen alles en iedereen aldaar die als onvoldoende recht in de islamitische leer wordt gezien.
Als het je doel is om 'het westen te vernederen', ga je - lijkt mij - geen duizenden Yezidi's, sjiieten of Syrische soldaten afslachten (die twee Amerikaanse journalisten stellen in verhouding daarmee maar bar weinig voor). Dat moeten ook de westerse IS-sympathisanten wel doorhebben, vermoed ik zo.
Het lijkt mij eerder dat de aantrekkingskracht van IS zit in het idee dat er een radicaal alternatief bestaat voor het decadente en corrupte Westen. Een reële plek waar je heen kunt met je vervreemding, ontevredenheid, behoefte aan 'cognitive closure' of zelfs botte bloeddorst.
Nu zullen IS-sympathisanten heus wel het Westen willen vernederen, maar ik denk dat het van zelfoverschatting getuigt om er vanuit te gaan dat dit hun primaire motivatie vormt.
