Scholen gestraft voor de fouten van voormalige bestuurders

Het bestuur van een groepje Limburgse basisscholen deed zich voor negen ton tegoed aan voor onderwijs bedoeld subsidiegeld. Foute boel. Dat bestuur werd uiteindelijk naar huis gestuurd en vervangen door een bestuur dat zich wel aan de regels houdt. Eind goed, al goed? Nee, zegt gastredacteur Bart Voorzanger, niet als het aan het ministerie ligt. Dat stuurt verbeten aan op een herhaling van het drama door het nieuwe bestuur te dwingen tot de verspilling van subsidiegelden die ’t het oude bestuur verwijt. Bij de Stichting Islamitische Scholen in Helmond e.o. (verder ‘SISHeo’) was het in 2007 een puinhoop, daarover geen misverstanden. Medezeggenschap bestond er niet. Sommige bestuursleden liepen rond op scholen waar ze niets te zoeken hadden – ze horen ‘op afstand’ te besturen – en werden daar onder het mom van vage baantje voor betaald. Andere werden betaald voor bezigheden die ze juist niet verrichten. Ouders en personeelsleden voelden zich – waarschijnlijk terecht – door het bestuur geïntimideerd en bedreigd. En het onderwijs was mager. Kortom: alle ellende die we bij menig stichting voor islamitisch onderwijs eerder elders al evenzeer zagen. De onderwijsinspectie legde die misstanden in rapporten vast, compleet met de reacties van de betrokkenen die op detail wat sputterden, maar de hoofdlijn van de inspectiebevindingen ongemoeid lieten. Na 2007 is er het een en ander veranderd. Het bestuur is vernieuwd nadat de rechter de oude bestuursleden uit hun functie zette. De medezeggenschap functioneert nog altijd niet ten volle – waar wel? – maar is wel aanzienlijk verbeterd. De onzinbaantjes zijn verdwenen. En de onderwijsinspectie toont zich inmiddels redelijk positief over het door de SISHeo verzorgde onderwijs. Helaas is daarmee de kous niet af.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.