Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Belgische studenten geweigerd in Nederland
Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.
Het kabinet heeft aangekondigd Belgische studenten per direct uit te sluiten van een aantal studies. Minister Plasterk (Onderwijs) gaf in een persbericht aan de studies Nederlands, Frans, Bestuurskunde, Journalistiek en Rechten per direct te sluiten voor onze zuiderburen. ?Wij gaan niet meewerken aan het uiteenvallen van onze Benelux-partner.?
De politieke crisis die België teistert eist nu ook zijn tol in Nederland: honderden studenten die zich aan Nederlandse universiteiten hebben ingeschreven mogen uitzien naar een andere ?unief?. De beslissing van het kabinet is het gevolg van een richtlijn van de Europese Commissie, die de leden oproept ?alles te doen dat in hun vermogen ligt? om het uiteenvallen van het EU-gastland te voorkomen. Juristen plaatsen kanttekening bij het categorisch uitsluiten van Belgen voor de studies, maar Plasterk is onverbiddelijk. ?Elke student bestuursrecht kan de doodssteek toedienen aan de federale grondwet. En vorig jaar hebben we gezien waar een grap van journalisten toe kan leiden: heel België dacht dat de opsplitsing al een feit was. Deze gevoelige studies moeten onmiddellijk afgesloten worden voor alle Belgen, voordat de kennis op straat ligt.?
De commotie rond het weigeren van Iraanse en Belgische studenten kent een opmerkelijk precedent. In de jaren 1947 en ?48 werden Oostenrijkse studenten in voormalig West-Duitsland geweerd van de opleidingen geschiedenis of politieke wetenschappen. De Duitse regering meende kortstondig, in een vacuüm tussen rassenleer en schuldbewustzijn, dat het onwenselijk was Oostenrijkse jongelingen in deze richtingen op te leiden, totdat bewezen was dat de Oostenrijkse grootheidswaan niet raciaal bepaald was. Het verbod werd opgeheven in de zomer van ?48, toen de Zweedse neuroloog dr. Bergqvist in een éénkolomsartikel in Science aantoonde dat de aanname onjuist was. Saillant detail bij het verbod was dat Oostenrijkse studenten die zich voor deze opleidingen aanmeldden wel een vrijstelling werd gegeven voor toelatingsexamens aan elke willekeurige kunstacademie.
Zware kritiek op Iran: en Israël dan?
Gisteren en eergisteren deed Iran een paar proeven met langeafstandsraketten. Naar eigen zeggen om “wil en macht te tonen aan de vijanden die Iran in de afgelopen weken met harde taal hebben bedreigd”.
Waarmee dreigden deze ‘vijanden’ dan mee? Nou, met voldoende om elk land te laten nadenken over haar verdedigende en aanvallende capaciteiten. Vorige maand nog zei de Israëlische vice-premier Shaul Mofaz nog dat een aanval op Iran onvermijdelijk leek. Daarnaast hield Israël later die maand een gigantische luchtoefening samen met Griekenland die een lange-afstandsaanval op Iran leek te simuleren.
Geen kattepis, zou ik zo denken. Als ik de baas was van Iran zou ik ook laten zien dat ik me niet zonder slag of stoot laat overrompelen.
In een reactie op de Iraanse testen schijnt de VS een extra vliegdekschip de Perzische Golf ingecommandeerd te hebben. Niet als dreigement, maar als ‘repositionering’.
Interessant, en zou dit alles uit de hand kunnen lopen? Nou, dat valt wel mee denk ik zo. De VS en Israël zijn ook niet dom en zullen Iran met de huidige olieprijzen niet aanvallen. Want wat er dan waarschijnlijk zal gebeuren kan je hier lezen. Ik denk dat niemand trek heeft in dat scenario. Toch?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.