Spoedeisende hulp is alleen voor spoed!

Nederlandse weblogs lopen over van de verontwaardiging, minister van VWS Ab Klink wil namelijk de spoedeisende hulp in ziekenhuizen alleen nog maar gaan vergoeden als het gaat om "levensbedreigende situaties". Nu hebben de mensen die hierover vallen wel een punt, namelijk dat het voor een leek nogal moeilijk te overzien is of iets nou levensbedreigend is of niet, maar Ab Klink heeft ook een punt: We gaan met z'n allen veel te vaak en vooral te snel naar de spoedeisende hulp. Ga je door je enkel tijdens het voetballen? Dan hoor je niet bij de spoedeisende hulp thuis. Het toverwoord hier is de huisarts. Dit soort dingen kunnen namelijk prima door de huisarts of, buiten de reguliere uren, de huisartsenpost worden opgevangen. Dat levert bijna geen vertraging op, ontlast de Spoedeisende hulp voor de echte spoedeisende gevallen en scheelt veel geld.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.