Hans Laroes: “Als niemand kijkt, dan stop je ermee”

Voor NOS Journaal hoofdredacteur is het Achtuurjournaal niet heilig. "Er is te weinig intern debat in de Nederlandse media", zo luidde de kritiek van GroenLinks' fractievoorzitter Femke Halsema in het interview dat eerder op GeenCommentaar verscheen. Tijd om de hoofdredacteur van het NOS Journaal Hans Laroes eens te vragen of dat waar is. Sinds een paar weken houdt de Journaal- hoofdredactie een blog bij. Alweer. "Nee, niet alweer," haast Hans Laroes zich te zeggen. "Ooit hebben we een gastenboek met een forumfunctie bijgehouden, maar dat bleek niet zo te werken. Nu werd het tijd om te bloggen. Ik heb ooit eens beloofd om te vertellen wat er de hele dag gebeurt. Vandaag los ik die belofte in." En dus staat er ook in dat GeenCommentaar hem interviewt. "Hoe mijn dag is, dat schijnt interessant te zijn", lacht hij om er vervolgens serieus op te laten volgen: "Het komt voort uit een oprechte nieuwsgierigheid en dat snap ik wel."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.