In de stroom documenten naar de Tweede Kamer zag ik vandaag pas de aanbieding van het rapport van het ministerie van Binnenlandse Zaken over grieppandemie scenario's. Dit rapport heeft op een paar kleine berichten na, vorige week geen stof doen opwaaien. En dat is vreemd. Want het rapport geeft twee scenario's, waarbij de milde variant zo'n 5000 doden oplevert en de ernstige variant zeker 80.000. En daarbij dan de kanttekening dat deze pandemie met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk ergens in de komende jaren gaat komen. Je zou zeggen dat deze getallen heel politiek Nederland acuut op de bühne zou krijgen. Immers, de theoretische terroristische dreiging waarmee in het tot nu toe ernstigste enkele geval slechts 3000 doden zijn te betreuren, zorgt al jaren voor stevige wetten en mobilisatie van gans het ambtenarenapparaat . En dan moet je ook weten dat een rapport vorig jaar aangaf dat de voorbereiding van Nederland voor zo'n ramp nog zeer te wensen over laat. Het is dan ook maar de vraag of het milde scenario, dat uitgaat van snelle beheersing, überhaupt de realistisch is. Dus in plaats van spoeddebatten over teveel gevangeniscellen of over de spitsstrook op de A1 zou er nu heel snel een debat moeten komen over hoe we zeker stellen dat de schade van een pandemie beperkt blijft. Een beetje slagkracht spaart zo een paar duizend doden. En die kans krijg je als politiek niet vaak.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Professor Oxford [sic] “Scientists worldwide are working on examples of the virus from the remains of five people… so any additional source is very significant. What we are after from Sir Mark is a genetic footprint from the virus at the time he died. It has the potential for us to be able to say with regard to H5N1, ‘It’s ok, we can relax’, or ‘Oh my God’.”
Kommerkijkers, doemkwellers, eindevandewereldNUMETEEN-ers, We Gaan Eraan-gillers:noteer 18 september in uw zwarte Moleskin agenda’s: vandaag is the first day of the rest of our species. Want Sir Mark, samen met 40 miljoen anderen gestorven aan een beestje wordt (zonder houten spies bij de hand) uit zijn loden kist gehaald, teneinde de Spaanse Griep tot leven te wekken.
Waar zijn de witte mondmaskertjes, schat? Niet dat het er veel toe doet, maar ik wou in rust mijn testament nog ff schrijven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
