De opinie-industrie en geweld

Een gastbijdrage van jurist en filosoof Ron Ritzen. De opinie-industrie draaide dankzij de affaire Breivik op volle toeren en net op het moment dat de aandacht ietwat begon te verslappen, deed zich weer een nieuwe aanleiding voor: de rellen in Londen en - inmiddels - ook in andere steden. Ook nu weer dendert een fiks aantal meningen voorbij die als stevige feiten worden verpakt. Neem de NRC van woensdag, 10 augustus. Daarin trof ik drie laptopanalyses aan over het gebeuren in de Britse steden, namelijk van de socioloog Schinkel en de journalisten Hofland en Beerekamp. De socioloog verklaarde vanachter zijn laptop dat het bij de rellen “wel degelijk om een politieke strijd” gaat. Wie dat anders ziet, lijkt “geen puf meer te hebben voor achtergronden, voor analyses, voor perspectieven op de complexiteit van het samenleven. (...) Zoals we blind lijken voor analyse, zo zijn we blind voor ‘politiek’.” Een alinea verder zwaaide de socioloog nog met geweldsfilosoof Slavoj Zizek, die de Franse rellen in 2005 als extreem democratisch kwalificeerde.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De nederlaag van Engeland is niet alleen voor het team een ‘knock-out’

DATA - Tender, het Britse goede doel dat theater en kunst gebruikt als campagnemiddel, kwam direct na de laatste wedstrijd van het Engelse elftal op het huidige WK met deze video. Gebaseerd op data over de relatie tussen winst en verlies van het nationale elftal en huiselijk geweld.

Tender: “Hoewel het onderzoek (Pdf) naar de opkomst van huiselijk geweld tijdens het WK relatief nieuw is, lijkt er een alarmerende trend te zijn die we niet mogen te negeren. De uitkomst van het laatste onderzoek laat een stijging zien van 38% bij verlies van het team.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.