Princeton or Prison: wat is het duurste?

Dat de gevangenisindustrie in de VS compleet is doorgedraaid, is al langer bekend. Ook dat de kosten hiervoor hoog zijn, niet alleen het onderhoud van de gevangenen, maar ook in de maatschappelijke kosten. Normaal gesproken hou ik niet zo van hele grote infographics, maar deze vind ik wel mooi. Een goede graphic zet helder een issue op de kaart en dat lukt met deze goed. Waar steek je je belastinggeld liever in? De graphic is afkomstig van Infochimps. Klik op het plaatje voor een grote versie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Would the members of the precariat please stand up?

This is another installment in a series of posts (herehere and here) I intend to write as I work my way through Guy Standing‘s The Precariat: The New Dangerous Class. In this section, the main topic is the composition of the precariat and the consequences of such categories for society as a whole, in terms of social integration and social solidarity (how very durkheimian).

So, who is in the precariat?

“One answer is ‘everybody, actually’. Falling into the precariat could happen to most of us, if accidents occurred or a shock wiped out the trappings of security many have come to rely on. That said, we must remember that the precariat does not just comprise victims; some members enter the precariat because they do not want the available alternatives, some because it suits their particular circumstances at the time. In short, there are varieties of precariat.

Some enter the precariat due to mishaps, some are driven in it, some enter hoping it will be a stepping stone to something else, even if it does not offer a direct route, some choose to be in it instrumentally – including old agers and students simply wishing to obtain a little money or experience – and some combine a precariat activity with something else, as is increasingly common in Japan. Others find that what they have been doing for years, or what they were training to do, becomes part of an insecure precariat existence.” (59)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verlaten gevangenissen

Around the world there are many abandoned prisons, once cages for people – some criminals, some political prisoners. Many disused prisons have been left to rot and decay, while a few have been demolished.

No longer places for the incarcerated, many of these derelict landscapes are now the realms of urban explorers who document the abandonment and degradation of the former correctional institutions in pictures.

Meer bij The Presurfer.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige