Canadezen wegen minder dan Amerikanen, das logisch zult u zeggen: ze eten immers gezonder en hebben meer bos om door te wandelen. Maar er is nog een andere factor: het zwaartekrachtveld vertoont in Canada een minimum. Jarenlang werd aangenomen dat dit kwam doordat de aardkorst in Canada na het verdwijnen van het landijs uit de laatste ijstijd weer opveert. Met ongeveer een stijging van 12 mm/jaar herstelt de aardkorst zich van de last van het landijs. Ultraprecieze satellietmetingen in Gravity Recovery and Climate Experiment (GRACE) geven nu aan dat het minimum in het zwaartekrachtveld niet alleen verklaard kan worden uit isostasie maar dat een afwijkend patroon in de mantelconvectie ook meespeelt. Even after the Earth's crust rebounds completely from the glacier melting, there may still be a gravitational low over the area due to mantle convection. That would suggest that even parts of a continent away from the tectonic plate boundaries are affected by mantle convection (Science). Mantelconvectie, onverwachts best belangrijk dus...
Maar Tom Poes was niet de enige die vaak Ahum zei: de aarde doet dat ook. Dat werd voor het eerst in 1998 vastgesteld door Japanse seismologen, die met een supergeleidende gravimeter een seismisch signaal opvingen dat het beste als ‘hm’ kan worden omschreven. (NGV-Geonieuws)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tijdens het regime van Saddam Hussein werden mensen die vuilnis dumpten in de rivier de Tigris bestraft. Tegenwoordig is de Tigris een open riool vol giftige stoffen en drijvende lijken. Ieder jaar neemt het debiet van de rivier verder af, zomers komen op een toenemend aantal locaties modderbanken tevoorschijn. Het VN-nieuwsorgaan IRIN publiceert een somber stemmend verslag over één van de twee de levensaders van het oude Mesapotamië. Het verhaal bevat geen plot en ook geen oplossing, net als de totale situatie in Irak, maar is desondanks boeiend (in een gruwelijk soort van) om te lezen. In Suwarah hangen ijzeren netten in de rivier om vuilnis in te vangen. The situation is even worse in Suwayrah, a southern area of the capital, where the government has built barriers with huge iron nets to trap plants and garbage dropped in the river but now this is also a barrier for bodies. “Since January 2006 at least 800 bodies have been dragged from those iron nets, and this figure does not include those collected from the central section of the river. (IRIN)
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.