Quote du Jour | Kuifje is geen homo…

"Amper tien jaar na het eerste Kuifje-verhaal, Kuifje in het land van de Sovjets, waren er al mensen die in de stripreporter een homoseksueel meenden te zien. Maar dat is net zo dwaas als Jerom en Lambik of Jommeke en Filiberke verdenken van een seksuele relatie." (Geert De Weyer, stripkenner en de auteur van het boek 100 Stripklassiekers). He he, een oude discussie laait weer op. Times Online verdenkt de persmukiet/avonturier/stripheld Kuifje ervan een mietje te zijn en bericht daarover uitgebreid op haar website. De reden voor deze Britse homofobie? Times Online heeft ontdekt dat in Kuifje nauwelijks vrouwen voorkomen. Stripkenner Geert De Weyer telde echter toch maar mooi twaalf vrouwen in de strip. Volgens hem dwong de strikte censuur van voor de oorlog Hergé ertoe om 325 mannelijke personages in zijn boeken te stoppen en een handjevol (oudere) vrouwen. Na de oorlog werd dat alles echter ruimschoots goedgemaakt met de illegale uitgaven van `Kuifje in Zwitserland` en `Tintin fait un porno`. Dus Kuifje, homo? Nee... Kuifje is gewoon een (a-seksuele) workaholic met een te hoog stemmetje (dat we trouwens niet kennen, al is een zware stem ons geheel ondenkbaar).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.