‘Noodsignaal Teeven over asielzoekers is politieke framing’

Fred Teeven wist afgelopen week de aandacht slim af te leiden van alle perikelen rond het kinderpardon met zijn alarmerende bericht over een zondvloed aan Eritrese asielzoekers die ons land dreigen te overspoelen. Dat betoogt politiek commentator Kees Boonman in het radioprogramma Radio EenVandaag. Dit is een voorbeeld van politieke framing. Op een gegeven moment is er een discussie over het Kinderpardon. Eigenlijk vindt niemand het juist dat je kinderen die hier al heel wonen, en eigenlijk niet de juiste papieren hebben, toch terugstuurt naar een vreselijk land waar ze vandaan komen. (...) En Teeven kreeg daar eigenlijk een beetje de wind van voren, vooral van de Partij van de Arbeid. In het Kabinet is daar afgelopen vrijdag een ontzettende heisa over ontstaan. De Partij van de Arbeid ligt sowieso een beetje op z'n rug en is heel gevoelig, zo voor de verkiezingen, voor nare onderwerpen. (...) Nou, wat is er nou plots gebeurd? Is er een enorme migratiestroom uit Noord-Afrika, binnenkomend bij Italië, en die mensen reizen door naar Nederland, en er schijnen zo'n duizend asielzoekers per week hier het land binnen te komen. Termen als 'problemen', 'migratiestromen', 'alarmerend': dat zijn begrippen die door de staatssecretaris ineens in een interview met Sven Kockelmann in het programma Een op Een heel duidelijk naar voren werden gebracht. Iedereen is zich doodgeschrokken. Het onderwerp 'Kinderpardon' - gevoelig onderwerp - is totaal verdwenen, en iedereen kijkt naar Teeven: 'Doe iets! Doe iets want het loopt helemaal uit de hand!' Nou, dat heet framing. Alle journalisten praten het na. Het stuk van onze eigen Flip van Dyke, die betoogt dat er niet meer van de cijfers valt af te leiden dan dat er een tijdelijk piek is, komt in de loop van het gesprek ook nog even ter sprake. h/t Grûtte Pier

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.