Eurovisie songfestival: Nederland gaat door!

Ik stel me een vergadertafel voor, zo'n twee jaar geleden. Hind is net afgeserveerd en het comité dat de Nederlandse inzendingen nomineert heeft het gehad. Met het Oostblok- blok, de vriendjespolitiek en het Eurovisie songfestival in het algemeen. Dit moet stoppen. De voorzitter stelt voor om het dan nu maar eens expres compleet te verknallen, zodat Nederland nu voor eens en voor altijd uit haar lijden verlost wordt. De ultiem slechte kandidaat en dito liedje nomineren, bijvoorbeeld, waarna heel Nederland smeekt om nooit meer met dat hele festival geconfronteerd te hoeven worden en we ons - met heel goede reden - terug kunnen trekken. Ik stel me een tafel voor, vorig jaar. Een grafstemming. Mission not accomplished. Shine, het meest wanstaltige Nederlandse songfestivalproduct ooit, heeft het boven verwachting slecht gedaan. Mooi. Twee na laatste in de halve finale, de natie stond voor lul. Maar in plaats van zich beschaamd afkeren van het antieke festival gaat Nederland door. Het comité staat voor een bijkans onmogelijke opgave. Hoe het vorige jaar te overtreffen? Na lang beraad besluiten ze om een smurfenlied te sturen. Een van de leden stelt ook nog een orgel voor. Ja! Dat moet het zijn, een orgel! Werkelijk alles zat mee. Nederland leek de organisatie te begrijpen en koos voor een 18-jarig wat labiel kapstertje met de uitstraling van een 40-jarige uitgebluste schoonmaakster. Met deze combinatie is de laatste plek in de voorronde haalbaar, zelfs bijna zeker. Met dat resultaat zal Nederland zich toch zeker van dit wangedrocht afkeren. De sterren stonden gunstig. Toch? Op 30 mei 2010 pleegde het voltallige comité zelfmoord. De organisatie had de eer aan zichzelf gehouden. Sieneke was niet te overtreffen, Nederland ging masochistisch door met het festival. Nederland had de - toch niet al te subtiele - hints toch niet begrepen...

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenCommentaar gaat Eurovisie Songfestival

Logo van het Eurovisie Songfestival

Twaalf mei is het zover: dan vindt de eerste halve finale van het jaarlijkse campfestijn dat het Eurovisie Songfestival is plaats in Moskou. GeenCommentaar beluisterde alle liedjes (met dank aan blogger David Rietveld) en geeft op basis daarvan tips.

Eerst maar even kort over Nederland: volstrekt kansloos. Gaat ergens onderaan in zijn halve finale eindigen. Shine blijft totaal niet hangen en zo dominant aanwezig als Gordon is als BN’er, zo kleurloos is hij als zanger hier. Onze enige troost is dat de Elvis-imitator die België heeft ingezonden nog veel troostelozer is. We hebben het hier over die echte, echte Waalse mistroostigheid.

Maar België heeft via een omweg wel één van de grote kanshebbers in handen. Hadise uit Mol, vlakbij Antwerpen, komt uit voor Turkije. Düm Tek Tek is türkpop op zijn best: pakkende moderne R&B die nog opzwepender wordt door de Turkse percussie-elementen. Daar komt het nog voordeel van de Turkse diaspora in Duitsland, Nederland en België bij. Dat zijn altijd een flink aantal gegarandeerde punten.


Onze favoriet is echter de Oekraïnse inzending. Be My Valentine (Anti-Crisis Girl) speelt niet alleen handig in op de economische crisis, het maakt ook gebruik van dezelfde onweerstaanbare gesamplede fanfare techniek die Ricardo Villalobos en Vitalic een flink aantal klassieke nummers opleverde. Svetlana Lobodova heeft hier misschien wel de beste popsingle sinds Britneys

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.