Wijdbeens zitten taboe in metro New York

Manspreading heet het. De schaamteloze gewoonte van mannen om wijdbeens op een bankje in de metro van New York te gaan zitten en zo wel twee tot drie plekken tegelijk bezet te houden. Het is veel vrouwelijke passagiers een doorn in het oog. Vooral omdat de metro drukker is dan ooit. Dit jaar maakten 6.1 miljoen reizigers gebruik van het ondergrondse vervoersysteem. Tien jaar geleden waren dat er nog een miljoen minder. Een zitplek is dus behoorlijk schaars aan het worden. Helemaal tijdens de spits. De Metropolitan Transportation Authority (MTA) is dan ook een advertentiecampagne begonnen om deze asociale vorm van zitten tegen te gaan. Door middel van opvoedkundige en grappig bedoelde posters met teksten als ‘Dude… Stop the Spread, Please. It’s a space issue.’ probeert de MTA de breeduit zittende metromannen te bewegen meer rekening te houden met hun medepassagiers. Veel mannen hebben het zelf niet eens in de gaten en zijn best bereid enigszins in te schikken als het druk is. Volgens de echte metromacho’s is er wel degelijk een redenom zo ver met de knieën uit elkaar te zitten. Vanwege hun enorme ballen en leuter natuurlijk. Stelletje snoevers.

Door: Foto: Mo Riza (cc)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.