Elders in de wereld gooit men het over een andere boeg

De afgelopen maanden is het debat over drugs in Zuid-Amerika opener geworden dan ooit. De staatshoofden bespraken het legaliseren van drugs, omdat er tegen vechten vruchteloos is. De grootste pleitbezorger van de ommekeer is Otto Pérez Molina, sinds januari president van Guatemala. Eerder was hij juist voor een 'iron fist' tegen de misdaad. Afgelopen week heeft meneer Pérez zijn nieuwe boodschap verkondigd op het World Economic Forum over Latijns-Amerika: “Twenty years ago, I was director of intelligence in Guatemala…We had great successes. A lot of cocaine was captured. Plantations of marijuana were destroyed. Also at that time many drug-trafficking bosses were captured. Twenty years later, I assume the presidency of the country—and I find that the drug-trafficking organisations are bigger.” Lees een interview met hem bij The Economist. In Argentinië wordt de olie weer genationaliseerd. De staat had de aandelen van oliebedrijf YPF een aantal jaar geleden (in 1999 nog maar) verkocht aan de Spaanse maatschappij Repsol, maar heeft nu aangekondigd weer 51% van de aandelen in handen te willen hebben.

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld raken regeringen in de problemen

,,It might not be too late to craft a compromise that convinces political forces of the depth of political change without intensifying the SCAF’s fears”, stelde de International Crisis Group vorige week nog bij de presentatie van haar nieuwste rapport over Egypte. De aankondiging van de Militaire Raad begin deze week om een aantal kabinetswijzigingen door te voeren, lijkt dan ook een tegemoetkoming aan de eis van het parlement, en dan met name van de Freedom and Justice Party van de Moslimbroeders, om zelf de regering samen te kunnen stellen. De vraag is of die handreiking niet te laat komt. De afgelopen week liet namelijk ook een toename van geweld en verdere polarisatie zien.

Zaterdagnacht werd bij het ministerie van Defensie aan het Abbasiya Plein een groep demonstranten aangevallen die onder meer protesteerde tegen de uitsluiting van de salafistische presidentskandidaat Abu Ismail en het Grondwetsartikel dat daaraan ten grondslag ligt. Gisteren vielen er minstens 11 doden. Politieke partijen veroordeelden het geweld, verkiezingscampagnes werden opgeschort en een gepland overleg met de Militaire Raad werd geboycot. Het leger wordt ervan beschuldigd het geweld te regisseren. En zolang de militairen de macht hebben zal er ook geweld blijven, stelt bijvoorbeeld de linkse kandidaat Khaled Ali. Ook andere partijen voeren de druk op de militairen de macht volgens planning over te dragen op. Woensdagavond kondigde de Militaire Raad aan vervroegd af te treden als er tijdens de eerste verkiezingsronde op 23-24 mei een presidentskandidaat direct een beslissende meerderheid haalt. Beelden van Ahram Online en Al Jazeera:

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Riccardof (cc)

Elders: Het nieuwe front op de Filipijnen

De Verenigde Staten hebben onlangs een verklaring gegeven over hun buitenlandpolitiek in Azïe, die gericht is op een grotere economische, politieke en militaire betrokkenheid in het gebied. De verschuiving is echter al begonnen in 2001 toen de ‘Quadrennial Defense Review’ een verandering ten aanzien van Azië aankondigde en een uitbreiding van de Amerikaanse militaire aanwezigheid door middel van vaste bases, wisselende bezettingen, trainingsoefeningen en logistieke regelingen.

De Verenigde Staten noemden de Filippijnen in januari 2002 hun “tweede front (in de ‘war on terror’)” en hebben sinds die tijd in het hele land hun militaire aanwezigheid opgebouwd. Het VS leger heeft uitgebreid gebruik gemaakt van het VFA (Visiting Forces Agreement = Overeenkomst aangaande Bezoekende Troepen) om zo’n 600-700 speciale troepen in het land te stationeren en 7000 andere soldaten voor het uitvoeren van zogenaamde gezamenlijke oefeningen, civiel-militaire acties en hulpoperaties. Ze hebben ook de MLSA (Mutual Logistics and Support Agreement = Overeenkomst Wederzijdse Logistiek en Steun) gebruikt om militaire buitenposten op te zetten en hun troepenmacht van oorlogsmaterialen te voorzien. Maar eigenlijk gaat het wel tegen de grondwet van de Filipijnen in.

Schermutselingen over visrechten (en wat er onder het water zit) maken duidelijk dat deze regio nog voor de nodige levendigheid gaat zorgen.

Noord-Korea lijkt intussen haar oude spiel weer opgepakt te hebben. Een derde kernproef lijkt aanstaande. Kennelijk waren de koekjes die ze twee maanden geleden kregen niet zoet genoeg.

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld laten sommigen zich niet muilkorven

Ismael Bojórquez hoorde dat er een jongeman was neergeschoten in Culiacán, een Mexicaanse stad die geplaagd wordt door drugsgeweld. Het zou gaan om een zoon van een van een hoge cartelbaas. Ter plekke bleek er geen lijk te zijn. Wel bloed. Journalist Bojórquez deed iets wat haast niemand meer durft: hij ging op onderzoek uit en bracht een week later het verhaal. De politie had nog bij het lijk gewacht op het onderzoeksteam, maar een aantal mannen met machinegeweren had het lijk geclaimd en meegenomen. Officieel was er dus niets gebeurd.

Dit verhaal vertelt over een moedig krantje, Riodoce, dat als een van de weinige media in Mexico wel over de narco-terreur durft te schrijven. Hoe houden ze zichzelf in leven?

Over naar Haïti. Dat land telt nog 9000 blauwhelmen, maar waarom eigenlijk? Voor de wederopbouw zijn ze niet nodig. Ondertussen denkt een flink deel van de bevolking dat de blauwhelmen meer kwaad dan goed brengen. Een achtergrondgesprek van The Economist:

Tot slot, China is niet alleen op koopjesjacht in Afrika, maar ook op de drempel van de VS, namelijk de Cariben. De eilanden worden besproeid met kado’s, goedkope leningen en lucratieve contracten. Wat willen ze ervoor terug? Een fotoreportage bij The New York Times.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Riccardof (cc)

Elders: burgers en hun rechten

In de aanloop naar de verkiezingen in Algerije, Egypte, Libië en Jordanië lijkt men te worstelen met deze vraag hoe om te gaan met de islamisten: Egypte sluit tal van kandidaten uit van de presidentsverkiezingen, terwijl Libië en Jordanië religieuze partijen bij wet verbieden. In een artikel over de nieuwe islamisten gaat Olivier Roy in op de vraag of islam en democratie samengaan. Voor Roy is dat een overbodig geworden vraag, want ze hebben elkaar nodig om te overleven. In het politiek transformerende Midden-Oosten kunnen de islamisten zich slechts door verkiezing staande houden. Het nieuwe politieke landschap dwingt een nieuwe positionering bij hen af. Tegelijkertijd is de transitie naar democratie niet compleet als mainstream islamistische groeperingen als de Moslim Broederschap en Ennahda geen plek krijgen in het nieuwe bestel.

De Egyptisch-Amerikaanse journaliste Mona Eltahawy vraagt zich af waarom Arabische maatschappijen vrouwen haten. Dat deed flink wat stof opwaaien en kreeg veel weerwoord, onder meer van Jadaliyya. Ze schetst een somber beeld van de positie van vrouwen in Arabische landen. Geen van die landen komt voor in de top-100 van het Global Gender Gap Report. Ze citeert Hillary Clinton die stelt dat extremisten, in welk land ook, altijd focussen op het beheersen van vrouwen. Volgens Eltahawy komt die behoefte voort uit de gedachte dat zonder die controle vrouwen te dicht in de buurt komen van seksuele onverzadigbaarheid. Terwijl het de mannen zijn die zich niet kunnen beheersen op straat en vrouwen lastig vallen. Ze roept op om dingen bij de naam te noemen en het cultuurrelativisme achter ons te laten. De politieke revoluties zullen niet slagen als er niet ook een revolutie in denken ontstaat.

Foto: Riccardof (cc)

Elders: de voordelen van abortus

Vanaf vandaag gooien we de vensters weer verder open met onze nieuwe dagelijkse rubriek Elders in de Wereld. Iedere dag geven we een aantal tips voor goede verhalen over het Amerikaanse continent, Afrika, Azië (minus China), China, Noord-Afrika en het Midden-Oosten, Europa en de wereld als geheel (vooral over geopolitiek). Deze rubriek wordt beter naarmate wij meer goede tips krijgen, dus als je een goed verhaal vindt, stuur de link naar linktip at sargasso punt nl.

Het eerste verhaal is meteen provocerend. Joshua Keating schrijft in Foreign Policy over meisjes-abortus. Deze gruwelijke praktijk, die in een aantal Aziatische landen meer dan ooit voor komt, heeft ook onverwachte voordelen: gezinnen blijven kleiner waardoor de kinderen die wel geboren worden betere voeding, scholing en kansen krijgen. De rest van het artikel maakt een vogelvlucht over Azië en de wereld. Wat lichtere kost is de passage over Singapore. De ‘social engineering state’ lukt het maar niet om het kindertal op te krikken.

Het tweede verhaal gaat over de roep om democratisering in Maleisië. Tijdens de verkiezingen vorig jaar werden onregelmatigheden vastgesteld. Een protestbeweging, Bersih (Schoon) was snel geboren en duizenden mensen gingen de straat op. Het regime sloeg stevig terug, maar de protestbeweging blijft groeien. Bersih wil een hervorming van het electorale proces. Maleisië werkt met kiesregistratie en tienduizenden mensen bleken van de lijsten verwijderd te zijn. Dit weekend wordt een nieuwe massale demonstratie gehouden Bersih 3.0. Hieronder de aankondiging, onder muziek van Inception.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige