Quote van de Dag: geen ideologie maar economie

[qvdd] De Europese Unie is geen ideologisch project, het is een rationeel economisch project. Maar als het niet goed wordt uitgelegd, ontstaat het gevoel dat de technocratie het project overneemt. Politici moeten de voordelen van Europa meer durven benoemen, in plaats van zich te richten op nadelen zoals ‘ze pakken onze belastingcenten af'. Nout Wellink, ter gelegenheid van zijn afscheid wordt hij geïnterviewd, door NRC dit weekend. De EU in 1952 is begonnen als Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) - maar dat was natuurlijk maar een eerste begin. We moeten niet vergeten dat Duitsland, dat nog maar net was verslagen, ook mee deed in dit samenwerkingsverband. Het was een eerste stap op de lange weg naar eenheid in Europa. Na twee wereldoorlogen twijfelde niemand aan de noodzaak daarvan. We zijn het niveau van de EGKS niet overstegen: metaal en brandstof en zijn nu vervangen door "economie" maar waar is de grotere samenwerking en het besef van lotsverbondenheid? Volgens Wellink moeten we het alleen beter uitleggen aan de burger, maar dit is niet meer uit te leggen. In naam van de economische gemeenschap wordt nu Griekenland leeggeplunderd en is onze regering bezig te hard te snoeien in culturele voorzieningen, de zorg, onderwijs en zelfs ons leger wordt koud gesaneerd. Geef mij dan maar een beetje meer ideologie en minder economie.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.