Rammelende zaadleiders?

Een studie in IJsland heeft aangetoond dat mannen die op latere leeftijd kinderen krijgen, meer mutaties doorgeven aan hun nageslacht. Met een verhoogde kans op bijvoorbeeld autisme of schizofrenie als gevolg. Steeds meer vrouwen willen carrière maken voordat ze aan kinderen gaan denken. Jarenlang voelt het voor velen alsof ze alle tijd hebben om aan zelfontplooiing te doen en gewoon een leuke tijd te hebben. Maar dan zijn daar opeens die spreekwoordelijk rammelende eierstokken. Het is algemeen bekend dat de kans op een gezonde baby afneemt als de moeder richting veertig gaat. Voor mannen is dit anders, zij kunnen tot op late leeftijd vader worden. Maar is dit werkelijk zonder risico’s?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eicel invriezen niet voor oude vrouwtjes?

eicel Het AMC wil single vrouwen ook de mogelijkheid geven hun eicellen in te laten vriezen. Tot hun vijftigste levensjaar kunnen zij dan alsnog kinderen krijgen. Het CDA noemt dit ‘onwenselijke wensgeneeskunde’ en van de overige politieke partijen steunt alleen D’66 het ziekenhuis. Het invriezen van eicellen is allesbehalve een ‘eitje’. Sterker nog: het is een relatief nieuwe en zware medische ingreep. Voorstanders zien geen redenen om deze nieuwe techniek aan alleenstaande vrouwen met een kinderwens te onthouden. De techniek is beschikbaar: dus zou voor iedere vrouw een optie moeten zijn. Weliswaar niet medisch noodzakelijk, maar geldt dat niet voor talloze medische behandelingen?

Religieuze bezwaren

Vanuit de christelijke hoek komt het argument dat het invriezen tegennatuurlijk is. Uiteraard is het invriezen van eicellen tegennatuurlijk. IVF, plastische chirurgie en hormoonbehandeling van transseksuelen, is ook ‘tegennatuurlijk’. En een harttransplantatie? Is dát eigenlijk wel natuurlijk? De beantwoording van die vraag levert een morele discussie op. Waar trekken we de grens? Vaccinatie is voor sommige bewoners van de Bible Belt nog steeds een brug te verder. Tien jaar geleden rustte er nog een groot taboe op plastische chirurgie. De wetenschap schrijdt voort en de publieke opinie hobbelt daar achteraan. Wat we vandaag ethisch onverantwoord vinden, is morgen een standaard ingreep. Het CDA plaatst zich buiten de realiteit en meent: ‘De gezondheidszorg is ervoor om fouten in de natuur te herstellen, niet om het tegennatuurlijke te bewerkstelligen.’ Onzin natuurlijk. De gezondheidszorg is er óók, sinds jaar en dag, voor het oplossen van psychische problemen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.