Best wel een soort van irritante trend, zeg maar

Er is reclame op tv voor een soort van crème en die is best wel irritant. In die reclame zit een soort van MILF, zeg maar, en die zegt dan dat de crème "een soort van fluweelachtig laagje, zeg maar" achterlaat. Daar krijg ik dan best wel iets van een "GA TOCH DOOD!" gevoel van, zeg maar. Want als ik ergens best wel een kankerhekel aan heb, dan is het zeg maar aan mensen die de hele tijd "best wel", "een soort van" en "zeg maar" in ruime hoeveelheden een soort van door hun spraak heen strooien. Kijk, ik snap dus best wel dat er behoefte kan zijn aan een soort van nuance in je dagelijks taalgebruik en ik besef ook wel dat ik toch een soort van ouwe lul aan het worden ben, die zeg maar niet meer op de hoogte is van wat momenteel best wel cool en een soort van vet lauw is qua taalgebruik, maar dat kan me dus geen ene kankermoer schelen, zeg maar. Het is best wel kankerirri en het blijft best wel kankerirri. Dus heb ik zoiets van: ik doe toch maar een soort van oproep om er zeg maar mee te kappen. Mensen: alsjeblieft, check even of je niet best wel vaak "best wel", "zeg maar" of een "soort van" zegt en als je zoiets hebt van: "Best wel!", probeer er dan een soort van mee te stoppen. Bedankt, zeg maar.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.